Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πιό ...ευάλωτοι πολιτικοί,γιατροί και δικηγόροι...

Τα πιο «άπιστα» επαγγέλματα και η σχέση εξουσίας με το σεξ
 



Αθήνα.-

Kάποια επαγγέλματα φαίνεται να κουβαλούν γονιδιακά και κοινωνικά, μια μεγαλύτερη τάση για αμαρτίες, όπως η απιστία. Νέα ευρήματα από αναδρομική μελέτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, με στοιχεία από 30.000 περιστατικά από το 1987 έως και το 2017, υποστηρίζει πως πολιτικοί, γιατροί και δικηγόροι έχουν κάνει την απιστία δεύτερο επάγγελμα...

«Για λογούς κατανόησης της στατιστικής μεθόδου, επιλέξαμε τους πιο συχνά άπιστους, με βάση την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Ως μεγάλη συχνότητα απιστίας θεωρήσαμε -αυθαίρετα, αλλά κοινωνικά αποδεκτή φόρμουλα- τους δέκα διαφορετικούς συντρόφους σε διάρκεια πέντε ετών» εξηγεί ο ουρολόγος - ανδρολόγος Κ. Κωσταντινίδης και συμπληρώνει ότι τα «επτά χρόνια φαγούρα» είναι καθοριστικά, διότι, σε όλα τα επαγγέλματα, η απιστία έστω και για μία φορά, ήταν σχεδόν ο κανόνας, στη διάρκεια ερωτικής σχέσης επτά ετών.

Όπως αναφέρει ο χειρουργός ουρολόγος - ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, Χ. Φλιάτουρας, «στην έρευνα, για λόγους κατανόησης, συγκρίναμε τρία επαγγέλματα που μας φάνηκαν πιο άπιστα σε σχέση με τα άλλα. Πολιτικούς, γιατρούς και δικηγόρους. Με βάση το 10, οι πολιτικοί είχαν βαθμό απιστίας 8, τον πιο ψηλό. Μετά ακολουθούσαν οι γιατροί, κυρίως χειρουργοί, με βαθμό 7 και μετά οι δικηγόροι με 6».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η επιστήμη έχει, ήδη, αποδείξει πως το ανθρώπινο είδος κουβαλά υποδοχείς ντοπαμίνης και ανταμοιβής σε διαφορετική συχνότητα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες. Πιο άπιστο γονιδιακά είναι το είδος που έχει τους 7R υποδοχείς σε μεγαλύτερη πυκνότητα και πιο πιστό οι ομάδες με 4R.

«Οι φορείς των 7 υποδοχέων φαίνεται πως είναι πιο ευρηματικοί και ανήσυχοι κοινωνικά, αλλά και επαγγελματικά. Παίρνουν περισσότερα ρίσκα και διακινδυνεύουν ακόμη και τη ζωή τους για να ικανοποιήσουν τις ηδονές που κρύβουν τα γονίδια και οι εντολές τους» λέει ο κ. Κωνσταντινίδης.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

Η πολιτική, η ιατρική και η δικηγορία είναι τρία επαγγέλματα που, σύμφωνα με τους ειδικούς, που επεξεργάστηκαν τα στοιχεία της έρευνας, έχουν έναν κοινό χαρακτήρα. Είναι επιθετικά και σε βαθμό επιβίωσης δαρβινικά τα πιο δύσκολα. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, οι μεν πολιτικοί έχουν εχθρούς μέσα στα κόμματά τους και αντιπάλους απέναντι από το κόμμα τους, άρα η μάχη για επιβίωση είναι αμείλικτα εξουθενωτική. Αν προσθέσεις και το μικρόβιο της εξουσίας, που λειτουργεί άκρως αφροδισιακά, το μίγμα είναι εκρηκτικό και για τον περίγυρο γοητευτικό.

Οι χειρουργοί με τη σειρά τους νιώθουν σαν μικροί θεοί, όταν επεμβαίνουν για να σώσουν ζωές ή όταν ο απλός άνθρωπος απέναντι τους βλέπει σαν θεούς και τους πιστεύει περισσότερο και από τη μάνα του. Αυτό το είδος ερωτικής σχέσης, που αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο, που κρατά τη ζωή σου στα χέρια του, μπορεί και να μεταφραστεί σαν τον έρωτα, ως αντίδοτο του θανάτου. Η λατρεία και ο θαυμασμός από την μοιχεία είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.

Οι δικηγόροι, τέλος, έχουν ένα πλεονέκτημα. Είναι ψυχίατροι, ψυχαναλυτές, αλλά πληρώνονται όταν είναι καλοί στο πολλαπλάσιο από μια απλή συνεδρία στο ντιβάνι. Οι περισσότεροι, δε, είναι καλοί ρήτορες και μαγεύουν με το πολύπλοκο λεξιλόγιό τους τους πελάτες, όπως το φίδι μαγεύει το πουλί πριν το καταπιεί? Οι δικηγόροι είναι εξομολογητές και κοινωνιολόγοι, ξέρουν τόσα για την ανθρώπινη ψυχή, αφού οι πελάτες τους είναι αμαρτωλοί συνήθως, θεμιτά ή αθέμιτα.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία