Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η χημειοθεραπεία και οι άλλες θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας στις γυναίκες, λένε οι επιστήμονες



Πηγή "Circulation"

Η χημειοθεραπεία και οι άλλες θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, ακόμη και αρκετά χρόνια μετά την αντικαρκινική θεραπεία, σύμφωνα με προειδοποίηση της Ένωσης των Αμερικανικών καρδιολόγων.

Η σχετική επιστημονική δήλωση της American Heart Association (ΑΗΑ), που δημοσιεύθηκε στο καρδιολογικό περιοδικό "Circulation", συνοψίζει για πρώτη φορά τους παράγοντες κινδύνου που είναι κοινοί στον καρκίνο του μαστού και στις καρδιοπάθειες και παρουσιάζει ποια είναι η αλληλεπίδραση που έχουν.

Όπως τονίζεται, το ζητούμενο δεν είναι να μην κάνουν οι γυναίκες θεραπείες για τον καρκίνο, αλλά αυτές οι θεραπείες να γίνονται έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος για την καρδιά τους. Αυτό, επισημαίνει η ΑΗΑ, είναι μια νέα υπενθύμιση προς τους ογκολόγους ότι οι αντικαρκινικές θεραπείες μπορεί να έχουν ακόμη και σοβαρές παρενέργειες για την καρδιά.

Ενδεικτικά, οι γυναίκες άνω των 65 ετών, που έχουν κάνει θεραπεία για καρκίνο του μαστού στο παρελθόν, είναι πιθανότερο να πεθάνουν αργότερα από την καρδιά τους παρά από τον καρκίνο.

«Κάθε ασθενής που πρόκειται να υποβληθεί σε θεραπεία για καρκίνο του μαστού, είτε έχει ήδη καρδιοπάθεια είτε όχι, πρέπει να έχει επίγνωση για τις πιθανές επιπτώσεις των θεραπειών αυτών στην καρδιά της», σύμφωνα με τους επιστήμονες της ΑΗΑ με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Λάξμι Μέχτα του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο.

Μερικές αντικαρκινικές θεραπείες, όπως η στοχευμένη HER-2, μπορεί να εξασθενήσουν το μυοκάρδιο και να οδηγήσουν έτσι σε καρδιακή ανεπάρκεια. Σε μερικές περιπτώσεις η εξασθένηση της καρδιακής λειτουργίας μπορεί να είναι προσωρινή και η λειτουργία της καρδιάς να βελτιωθεί μετά τη διακοπή της θεραπείας, αλλά σε ορισμένες καρκινοπαθείς η καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να είναι μόνιμη.

Γι αυτό, η ΑΗΑ τονίζει την ανάγκη αν εμφανισθούν ενδείξεις καρδιακής ανεπάρκειας στην αρχή της αντικαρκινικής θεραπείας, αυτή να επιβραδυνθεί ή να τροποποιηθεί.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ιδίως ένα φάρμακο, η δοξορουβικίνη (doxorubicin), που χρησιμοποιείται ευρέως σε χημειοθεραπείες, μπορεί να προκαλέσει βλάβη των κυττάρων της καρδιάς. Ο κίνδυνος καρδιακής ανεπάρκειας μειώνεται όμως, αν το φάρμακο χορηγηθεί αργά και όχι μεμιάς.

Άλλες θεραπείες, όπως η ακτινοθεραπεία, μπορεί να κάνουν ζημιά στις αρτηρίες της καρδιάς, προκαλώντας ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου και μπλοκάρισμα στην κυκλοφορία του αίματος. Μερικές ουσίες όπως οι ανθρακυκλίνες μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακή αρρυθμία, ενώ οι θεραπείες με αντιμεταβολίτες μπορεί να προκαλέσουν σπασμούς στις αρτηρίες, με αποτέλεσμα πόνους στη στήθος ή και έμφραγμα.

Καρκίνος του μαστού και καρδιοπάθεια μοιράζονται αρκετούς κοινούς παράγοντες κινδύνου, όπως την προχωρημένη ηλικία, την κακή διατροφή, το οικογενεικό ιστορικό, τη σωματική αδράνεια και το κάπνισμα. Οι κατάλληλες αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι δυνατό να μειώσουν τον κίνδυνο και για τις δύο παθήσεις.

Από την πλευρά τους, ογκολόγοι δήλωσαν ότι η ανακοίνωση των Αμερικανών καρδιολόγων δεν πρέπει να αποθαρρύνει τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού από το να κάνουν μια πιο επιθετική θεραπεία, αν είναι αναγκαία.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία