Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αυτό δείχνει έρευνα με συμμετοχή και επιστημόνων τής Ομογένειας

Η ουσία ασπαραγίνη, που υπάρχει σε πολλά τρόφιμα, ευνοεί την εξάπλωση του καρκίνου τού μαστού



Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ/Βρετανία

 'Αλλη μία ένδειξη ότι αυτό που τρώμε, μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τον καρκίνο, αποτελεί μια νέα έρευνα επιστημόνων από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και δύο Έλληνες, σύμφωνα με την οποία η ασπαραγίνη, μια ουσία που υπάρχει σε πολλά τρόφιμα (σπαράγγι, πουλερικά, θαλασσινά κ.α.), ευνοεί την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού.

   Οι επιστήμονες βρήκαν ότι περιορίζοντας την ποσότητα του αμινοξέος ασπαραγίνη στον οργανισμό πειραματόζωων (ποντικιών) με επιθετικό τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού, κατάφεραν να μειώσουν δραστικά την ικανότητα των όγκων να εξαπλώνονται σε μακρινά μέρη του σώματος, κάνοντας μεταστάσεις.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή μοριακής βιολογίας Γκρεγκ Χάνον του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", ευελπιστούν ότι, βρίσκοντας τρόπους να μειώσουν την ασπαραγίνη στους καρκινοπαθείς, θα μειώσουν τις πιθανότητες μεταστάσεων του καρκίνου πέρα από τους μαστούς.

   Η ασπαραγίνη, ως αμινοξύ, αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία πρωτεϊνών από τα κύτταρα. Το ίδιο το σώμα παράγει ασπαραγίνη, ενώ η ποσότητά της αυξάνεται μέσω της διατροφής. Είναι μάλιστα δύσκολο να την αποφύγει κανείς, καθώς είναι πανταχού παρούσα.

   Τροφές πλούσιες σε ασπαραγίνη είναι το σπαράγι, τα γαλακτοκομικά, το μοσχάρι, τα αυγά, τα ψάρια και τα θαλασσινά, οι πατάτες, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, η σόγια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως κ.α. Χαμηλά επίπεδα ασπαραγίνης υπάρχουν στα περισσότερα φρούτα και λαχανικά, συνεπώς αυτές είναι οι τροφές που δημιουργούν μικρότερο κίνδυνο να τροφοδοτήσουν την εξάπλωση του καρκίνου του μαστού.

   Αν μελλοντικές έρευνες επιβεβαιώσουν αυτά τα ευρήματα, ανοίγει ο δρόμος για μια νέα θεραπευτική στρατηγική που θα βασίζεται στον περιορισμό της ασπαραγίνης στον οργανισμό των ασθενών, παράλληλα με άλλες θεραπείες.

   Ο λεγόμενος «τριπλά αρνητικός» καρκίνος του μαστού αναπτύσσεται και εξαπλώνεται ταχύτερα από άλλα είδη καρκίνου, με αποτέλεσμα να αντιστέκεται στις υπάρχουσες θεραπείες. Ένα μέρος των καρκινικών κυττάρων μπορεί να κάνει μεταστάσεις στους πνεύμονες, στον εγκέφαλο, στα οστά και στο ήπαρ. Οι περισσότερες ασθενείς δεν πεθαίνουν από τον αρχικό όγκο στο μαστό, αλλά από τις κατοπινές μεταστάσεις.

   Η νέα μελέτη δείχνει ότι η εμφάνιση σε έναν όγκο της συνθετάσης της ασπαραγίνης, ενός ενζύμου που τα κύτταρα χρησιμοποιούν για να παράγουν το αμινοξύ ασπαραγίνη, ενισχύει την κατοπινή επέκταση του όγκου. Όμως αντίθετα η μετάσταση «φρενάρεται» σε μεγάλο βαθμό, αν περιορισθεί η συνθετάση της ασπαραγίνης, είτε μέσω διατροφικών περιορισμών, είτε μέσω χημειοθεραπείας με το φάρμακο L-asparaginase, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας και το οποίο μελλοντικά μπορεί να αξιοποιηθεί επίσης κατά του καρκίνου του μαστού.

   Όταν τα πειραματόζωα έτρωγαν τροφές πλούσιες σε ασπαραγίνη, τα καρκινικά κύτταρα εξαπλώνονταν στο σώμα τους πολύ πιο εύκολα, ενώ το αντίθετο συνέβαινε, όταν το φαγητό τους περιείχε πολύ λίγη ασπαραγίνη.

   Οι ερευνητές, μεταξύ των οποίων οι ελληνικής καταγωγής Γιώργος Πουλογιάννης και Ευαγγελία Παπαχρήστου (του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο της Βρετανίας και του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ αντίστοιχα) εκτιμούν ότι, εκτός από τον καρκίνο του μαστού, η ασπαραγίνη μπορεί να εμπλέκεται και σε άλλα είδη καρκίνου. Προηγουμένως όμως πρέπει να γίνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία