 |
|  |  |  | 
Σε άνοδο η απώλεια ακοής στην Ελλάδα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Αγγέλα Φωτοπούλου
"Η απώλεια ακοής είναι σε άνοδο στην Ελλάδα, ακούστε το μέλλον και προετοιμαστείτε γι αυτό!" προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 1,2 εκατ. άτομα με απώλεια ακοής. O αριθμός αυτός, το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάσει το 1,5 εκατ. και το 2050 τα 1,8 εκατομμύρια. Προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία στα προβλήματα της ακοής, που ταλαιπωρούν περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού κάθε ηλικίας, η 3η Μαρτίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ακοής.
Το πρώτο μέσο που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για να ενισχύσει την ακοή του προκειμένου να ακούσει καλύτερα ήταν το χέρι του, δηλαδή η παλάμη του, που την έβαζε αυθόρμητα στο πτερύγιο του αυτιού.
"Η ιστορία των ακουστικών βαρηκοΐας ξεκινά από τα κέρατα των ζώων, που χρησιμοποιούσαν για να ενισχύσουν τον ήχο, δηλαδή από το ακουστικό κέρας. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε η ηχητική τρομπέτα και το 1898 το πρώτο ακουστικό βαρηκοΐας με μικρόφωνο πομπό και μπαταρίες, με χρήση κυκλώματος πομπού άνθρακα. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας δημιουργήθηκαν ακουστικά με τεχνολογία τρανζίστορ και τα ακουστικά οπισθοωτιαίου τύπου. Σήμερα, η κατασκευή των σύγχρονων ακουστικών βασίζεται στην ψηφιακή νανοτεχνολογία και τη ρομποτική" ανάφερε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ακοολογίας και Τεχνολογίας (ECAT), Δημήτριος Χρυσικός, με αφορμή ομιλία με θέμα την τεχνολογική εξέλιξη των ακουστικών βαρηκοΐας.
Όπως εξήγησε ο κ. Χρυσικός, τα ακουστικά που δημιουργούνται με ψηφιακή νανοτεχνολογία είναι πολύ μικρά και εξασφαλίζουν μεγαλύτερη ταχύτητα ήχου χωρίς παρεμβολές, ενώ τα ακουστικά ρομποτικής τεχνολογίας είναι αυτοματοποιημένα και έχουν γρηγορότερη επεξεργασία του ήχου.
"Χάρη στην πρόοδο που έγινε τα τελευταία χρόνια στην κατασκευή τους, τα ακουστικά έχουν μικρύνει πολύ. Υπάρχουν πλέον ακουστικά πολύ ελαφριά και σε διάφορα χρώματα, που μπαίνουν πίσω από το αυτί και ακουστικά πολύ μικρά, τα οποία μπαίνουν μέσα στον έξω ακουστικό πόρο. Πλέον υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιούνται και στα βρέφη, από την ηλικία των 6 μηνών. Με τα σύγχρονα ακουστικά, η ακοή βελτιώνεται και αγγίζει τα επίπεδα της φυσιολογικής ακοής. Η τεχνολογία προσπαθεί να μειώσει περισσότερο το μέγεθος και να αυξήσει την ταχύτητα επεξεργασίας του ήχου. Παρότι, όμως, με το ακουστικό βαρηκοΐας, το βαρήκοο άτομο αποκτά τη δυνατότητα σχεδόν άριστης ακοής, όπως τα φυσιολογικά ακούοντα άτομα, οι ενήλικες καθυστερούν την προμήθεια και τοποθέτησή τους κατά 5-7 έτη, λόγω κοινωνικών προκαταλήψεων, γεγονός που παρατηρείται παγκοσμίως. Σημαντικό ρόλο στην αποδοχή για την τοποθέτησή τους έχει ο ακοοπροθετιστής, ο οποίος έχει την ευθύνη της εφαρμογής και σωστής ρύθμισης του ακουστικού" πρόσθεσε ο κ. Χρυσικός.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|