|
| | | |
Στο πυρ το εξώτερο οι συνάνθρωποί μας με αναπηρίες...
Δίνουμε την προσοχή που χρειάζεται στους συνανθρώπους μας με αναπηρία; Μάλλον όχι, αν κρίνει κανείς από τη συμπεριφορά εποχούμενων που αφήνουν τα οχήματά τους ακριβώς στα σημεία όπου υπάρχει ράμπα για πρόσβαση στο πεζοδρόμιο κάποιου που κινείται με αναπηρικό καροτσάκι. Και δεν είναι μόνον όσοι έχουν κινητικά προβλήματα. Υπάρχουν συνάνθρωποι μας που έχουν πρόβλημα όρασης (αλήθεια τι μέριμνα υπάρχει ώστε να μπορούν να διασχίσουν έναν δρόμο από τη διάβαση πεζών;). Υπάρχουν άλλοι που έχουν πρόβλημα ακοής (πώς συμπεριφέρονται σε αυτούς οι κατά κανόνα βιαστικοί αυτοκινητιστές και μοτοσικλετιστές;). Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Το συμπέρασμα είναι σκληρό. Αυτοί οι συνάνθρωποί μας, απλά δεν υπάρχουν για όλους όσοι είναι υγιείς, αρτιμελείς.
Αυτό το οποίο είναι ζητούμενο στον πραγματικό, τον τρισδιάστατο κόσμο ίσως ήρθε η ώρα να αντιμετωπιστεί με τον δέοντα σεβασμό στον εικονικό κόσμο. Ήρθε η ώρα που προτείνεται να εμπλουτιστεί το λεξιλόγιο της βασικής επικοινωνίας στο Ίντερνετ με σύμβολα-λέξεις - emojis δηλαδή -, που αφορούν την κατάσταση αυτών των συνανθρώπων μας: η Apple προτείνει μια σειρά από 13 emojis, συμπεριλαμβανομένου ενός με σκύλο-οδηγό τυφλού, ενός με βοήθημα ακοής, ενός με μπαστουνάκι τυφλού, ενός με άνθρωπο σε αναπηρικό καροτσάκι κλπ. Για να καταλήξει στα σχέδια των emojis τα οποία προτείνει, συνεργάστηκε με το American Counsil of the Blind, την Cerebral Palsy Association και την National Association of the Deaf.
«Ένας στους επτά ανθρώπους σ' όλον τον κόσμο έχει ένα είδος αναπηρίας» σημείωσε, στην υποβολή της πρότασής της, η Apple. «Η τωρινή επιλογή των emojis δίνει μια ευρεία αναπαράσταση ανθρώπων, δραστηριοτήτων, αντικειμένων που έχει νόημα για το ευρύ κοινό, αλλά πολύ λίγα από αυτά μιλούν στις εμπειρίες ζωής των ανθρώπων με αναπηρίες» τόνισε. «Πιστεύουμε ότι αυτή η πρόταση είναι ένα σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της αναπαράστασης πιο διαφορετικών ατόμων, και πιστεύουμε ότι θα πυροδοτήσει έναν παγκόσμιο διάλογο για την καλύτερη αναπαράσταση ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. Το να προστεθούν emojis που είναι εμβλήματα των εμπειριών ζωής των χρηστών βοηθά την προαγωγή μιας κουλτούρας με έμφαση στη διαφορετικότητα, μιας κουλτούρας που ενσωματώνει και τις αναπηρίες» καταλήγει η πρόταση.
Αναμένοντας τη συνάντηση του Απριλίου της Unicode, που αποφασίζει ποια emojis θα χρησιμοποιηθούν και τι θα αναπαριστούν, κι έχοντας κατά νου ότι οι καινούργιες γενιές σερφάρουν στο Διαδίκτυο από πολύ μικρή ηλικία, εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στα νέα παιδιά που θα γαλουχηθούν με διαφορετική νοοτροπία από τη δική μας. Και θα «περιλαμβάνουν» στην καθημερινή ζωή τους και τους συμπολίτες τους με αναπηρίες.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|