Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νέες θεραπείες για το διαβήτη τύπου 2 με ένεση μία φορά τον μήνα στο εγγύς μέλλον - Διαβητικά πόδια γλιτώνουν τον ακρωτηριασμό με μεταμόσχευση δέρματος



Τής Αγγέλας Φωτοπούλου

 Νέες θεραπείες για τους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, που  θα χορηγούνται ενέσιμα μία φορά το μήνα, αναμένεται να κυκλοφορήσουν στο  εγγύς  μέλλον, ενώ ήδη, εδώ κι ένα εξάμηνο, διατίθενται και στην Ελλάδα θεραπείες  που χορηγούνται με ένεση μία φορά την εβδομάδα. Οι τελευταίες καλύπτονται από τα  ασφαλιστικά ταμεία και συμβάλλουν στη ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη, με λιγότερες υπογλυκαιμίες, προσφέροντας καλύτερη ποιότητα ζωής στους ασθενείς.

 


   "Οι νέες θεραπείες, που είναι ανάλογα του GLP, ρυθμίζουν καλύτερα τον

σακχαρώδη διαβήτη, απομακρύνοντας τον κίνδυνο υπογλυκαιμιών και επιτυγχάνοντας και μείωση του σωματικού βάρους των πασχόντων. Επιπλέον, επειδή

γίνονται μόνο μία φορά την εβδομάδα, οι διαβητικοί αποφεύγουν τις καθημερινές

ενέσεις και συνεπώς συμμορφώνονται πιο εύκολα στη θεραπεία τους. Εκτός από τις

ενέσιμες θεραπείες που ήδη κυκλοφορούν, αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα

 


ακόμη μία, η οποία επίσης είναι ανάλογο του GLP" εξήγησε ο πρόεδρος της Ελληνικής

Ενδοκρινολογικής Εταιρείας - Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων, Ζαδάλλα

Μούσλεχ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που δόθηκε με αφορμή το 45ο

Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Σακχαρώδους Διαβήτη, το

οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.

 

   Σύμφωνα με τον κ. Μούσλεχ οι νέες μορφές ινσουλίνης, που κυκλοφορούν εδώ και

λίγο καιρό στη χώρα μας, αποτελούν "ανάσα" για τους διαβητικούς και

τα πλεονεκτήματά τους είναι ότι μιμούνται τη φυσιολογική έκκριση και δράση της

ινσουλίνης του ανθρώπινου οργανισμού και μειώνουν τα υπογλυκαιμικά επεισόδια.

          Φρένο στους ακρωτηριασμούς διαβητικών ποδιών με μεταμόσχευση

           δέρματος

 

   Φρένο στους ανεξέλεγκτους ακρωτηριασμούς των διαβητικών ποδιών μπορεί να

βάλει μια σύγχρονη μέθοδος, με μεταμόσχευση δέρματος από τον ίδιο τον ασθενή, η οποία εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στην Περούτζια της Ιταλίας. Συγκεκριμένα ένα

κομμάτι δέρματος παίρνεται από τον ίδιο τον ασθενή και αφού καλλιεργηθεί στο εργαστήριο μεταμοσχεύεται πάνω στο διαβητικό έλκος και έτσι σώζονται τα πόδια των διαβητικών που εμφανίζουν έλκη, τα οποία μπορεί να εξελιχθούν σε γάγγραινα και να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό εφόσον δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Η επέμβαση διαρκεί από μισή έως μία ώρα και σε δύο-τρεις ημέρες ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του. Το σημαντικό είναι ότι αποφεύγεται ο κίνδυνος απόρριψης του μοσχεύματος, αφού αυτό προέρχεται από τον ίδιο τον πάσχοντα.

 

   Τα παραπάνω ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου η ειδική

γραμματέας της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας - Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων, διευθύντρια Ενδοκρινολογικού τμήματος στο Γενικό Κρατικό

Νοσοκομείο Νίκαιας "Άγιος Παντελεήμων", Γεωργία Κάσση. Σύμφωνα με την ίδια, το κόστος αυτής της θεραπείας, η οποία δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα, είναι υψηλό

καθώς ανέρχεται στις 2.000-3.000 ευρώ, ωστόσο είναι χαμηλό αν συγκριθεί με τον ακρωτηριασμό, ο οποίος μαζί και με την αναπηρία που προκαλεί κοστίζει πολύ

περισσότερο.


   Σύμφωνα με την ίδια, οι ακρωτηριασμοί παραμένουν ανοιχτή πληγή για την Ελλάδα, γεγονός για το οποίο ευθύνονται τόσο οι ασθενείς που αμελούν να ελέγχουν συστηματικά τα πόδια τους, όσο και οι γιατροί οι οποίοι δεν κάνουν εκτεταμένο έλεγχο.

 

   "Κάθε γιατρός πρέπει να ελέγξει τα κάτω άκρα του διαβητικού ασθενούς ακόμη και με τα χέρια του. Πρέπει να κάνει μια νευρολογική εκτίμηση, να εξετάσει την κατάσταση των αρτηριών. Είναι σημαντικό το πόδι να είναι θερμό κι αν υπάρχει τραύμα να διατηρείται η ιδανική υγρασία" είπε η κ. Κάσση.

 

   Παράλληλα ανέφερε ότι οι διαβητικοί πρέπει να κάνουν πελματογράφημα, ώστε να βρουν το κατάλληλο πέλμα για τους ίδιους, και στη συνέχεια να επιλέγουν τα παπούτσια τους προσέχοντας να είναι φτιαγμένα από ειδικό δέρμα και να μην έχουν ραφές που να ακουμπούν στην πληγή που μπορεί να έχουν στα πόδια τους.

 

   Ιδιαίτερη αναφορά έκανε η κ. Κάσση και στα σπάνια μεταβολικά νοσήματα, τα οποία θα συζητηθούν στο συνέδριο. Όπως είπε, εμφανίζονται συνήθως σε νεογνά και παιδιά και το ποσοστό τους στην Ελλάδα αγγίζει το 7%.

 

   "Έχουμε 10.000 ένζυμα στον οργανισμό μας κι από αυτά έχουμε αναγνωρίσει μόλις τα 588. Όταν κάποια από τα 10.000 ένζυμα δεν υπάρχουν στον οργανισμό μας, τότε μπορεί να εκδηλωθεί ένα σπάνιο μεταβολικό νόσημα. Στο συνέδριο θα μιλήσει ο καθηγητής Tim Barrett, ο οποίος θα παρουσιάσει ένα πανευρωπαϊκό πρωτόκολλο για τους τρόπους διάγνωσης και αντιμετώπισης αυτών των νοσημάτων" εξήγησε η κ. Κάσση και πρόσθεσε ότι "η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να αποτρέψει τον θάνατο ενός νεογνού ή ενός παιδιού και να το βοηθήσει να ζήσει μια σχεδόν φυσιολογική ζωή τηρώντας φυσικά αυστηρούς κανόνες διατροφής. Μια εξέταση αίματος για την αναζήτηση συγκεκριμένων ενζύμων μάς επιτρέπει να διαγνώσουμε εάν κάποιος πάσχει από μεταβολικό νόσημα".

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία