Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Περισσότερα από τα μισά παιδιά παγκοσμίως απειλούνται από τον πόλεμο, τη φτώχεια ή τις διακρίσεις



Πηγή Save the Children

Περισσότερα από τα μισά παιδιά παγκοσμίως κινδυνεύουν από τη φτώχεια, τις συγκρούσεις και τις διακρίσεις εις βάρος των κοριτσιών, σύμφωνα με τη βρετανική μη κυβερνητική οργάνωση Save the Children.

Στην έκθεσή της με τίτλο «Τα πολλά πρόσωπα του αποκλεισμού» (The Many Faces of Exclusion) η ΜΚΟ αναφέρει ότι περισσότερα από 1,2 δισεκατομμύριο παιδιά είναι αντιμέτωπα με αυτές τις απειλές, ενώ 153 εκατομμύρια κινδυνεύουν και από τις τρεις.

Αν και η κατάσταση παγκοσμίως έχει βελτιωθεί σε σχέση με πέρυσι, η Save the Children καταγγέλλει ότι η πρόοδος δεν είναι αρκετά γρήγορη.

Η έκθεση, που κατατάσσει 175 χώρες βάσει των απειλών που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, της διατροφής και της βίας, δημοσιεύθηκε ενόψει της αυριανής Ημέρας των Παιδιών.

Η ΜΚΟ αναφέρει ότι ένα δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε χώρες όπου βρίθει η φτώχεια, περίπου 240 εκατομμύρια σε χώρες όπου μαίνονται συγκρούσεις και 575 εκατομμύρια κορίτσια ζουν σε χώρες όπου οι διακρίσεις βάσει του φύλου είναι κοινές.

«Εξαιτίας του ποια είναι και του πού ζουν, αυτά τα παιδιά κινδυνεύουν να χάσουν την παιδική τους ηλικία και τις προοπτικές τους για το μέλλον», τονίζει η έκθεση.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της Save the Children, η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε 95 χώρες από τις 175 που εξετάστηκαν, όμως επιδεινώθηκε σε 40.

Η Σιγκαπούρη και η Σλοβενία βρίσκονται στις πρώτες θέσεις και ακολουθούν οι σκανδιναβικές χώρες -- Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία. Στον αντίποδα δέκα χώρες της κεντρικής και δυτικής Αφρικής, μεταξύ των οποίων ο Νίγηρας, που βρίσκεται στην 175η θέση.

Η οργάνωση καταγγέλλει ότι «παρά την οικονομική, στρατιωτική και τεχνολογική τους ισχύ» οι ΗΠΑ (36η θέση), η Ρωσία (37η) και η Κίνα (40η) βρίσκονται πίσω από όλες τις χώρες της δυτικής Ευρώπης.

«Το γεγονός ότι χώρες με παρόμοια επίπεδα εισοδημάτων παρουσιάζουν τόσο διαφορετικά αποτελέσματα αποδεικνύει ότι η πολιτική δέσμευση και οι επενδύσεις κάνουν την κρίσιμη διαφορά», εκτίμησε η Χέλε Τόρνινγκ-Σμιντ, γενική διευθύντρια της Save the Children.

Σύμφωνα με την οργάνωση, 20 άνθρωποι εκτοπίζονται κάθε λεπτό εξαιτίας των συγκρούσεων ή των διώξεων. Τον Φεβρουάριο, η Save the Children είχε αναφέρει ότι πλέον ένα στα έξι παιδιά ζουν σε περιοχές συγκρούσεων.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία