Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη έχουν οι καρδιοπαθείς



Aθήνα.- Τής Τάνιας Μαντουβάλου

   Οι καρδιοπαθείς παρουσιάζουν τρεις φορές συχνότερα την πιθανότητα
να νοσήσουν από κατάθλιψη, σε σχέση με τον γενικότερο πληθυσμό,
δηλώνει  η Συμβουλευτική Ψυχολόγος , Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια
,Φρόσω Φωτεινάκη, που μιλάει για τη φροντίδα των καρδιοπαθών, με
αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς.

   Η πιο συχνή συναισθηματική αντίδραση μετά από ένα επεισόδιο
καρδιοπάθειας είναι ουσιαστικά ο φόβος, ο οποίος είναι αγωνιώδης, μην
τυχόν και ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ένας φόβος που οδηγεί σε
περιορισμούς, παντός είδους, ακόμη και απολαύσεων, αναφέρει η κα
Φωτεινάκη. «Επίσης υπάρχει στρες για το οποίο καλούμαστε εμείς οι
ειδικοί να δουλέψουμε με το άτομο αυτό, δίνοντας βάρος στην
αυτοφροντίδα του και την αυτοδιαχείριση της κατάστασης της υγείας του.


Ο φόβος και η κατάθλιψη πάνε αγκαλιά και το άγχος φυσικά, εξ ου και η
αγχώδης κατάθλιψη». Σαφώς και υπάρχουν ενδείξεις ότι ένας καρδιοπαθής
ακριβώς επειδή μπορεί να περιορίσει το εύρος της ζωής του και των
δραστηριοτήτων του, ενδεχομένως σιγά σιγά, μέσα από μία παραίτηση και
μια απόσυρση, να οδηγηθεί στην κατάθλιψη, εξηγεί η συμβουλευτική
ψυχολόγος. Πόσο σημαντική όμως είναι η αυτοφροντίδα μετά από ένα
καρδιακό επεισόδιο;

                                     Αφορμή για αυτοβελτίωση

   «Το καρδιακό επεισόδιο, παρότι είναι δυσάρεστη και επώδυνη
εμπειρία, οδηγεί σε μία αυτεπίγνωση και πολλές φορές τα ίδια τα άτομα
παραδέχονται ότι είναι μία αφορμή για να κοιτάξουν βαθύτερα μέσα τους
και να καταλάβουν τι δεν διαχειριζόντουσαν πολύ καλά στη ζωή τους πριν
από το επεισόδιο. Πώς διατρέφονταν, πώς διαμόρφωναν την καθημερινότητα
τους, πόσες ώρες εργάζονταν, ποιούς ανθρώπους επέλεγαν κοντά τους κλπ.
Άρα ένα καρδιακό επεισόδιο συχνά αποτελεί έναυσμα πολλών και
ουσιαστικών αλλαγών».

                              Η καρδιοπάθεια δοκιμάζει τις σχέσεις

   Η αυτοφροντίδα μας όπως επισημαίνει η κα Φωτεινάκη, έχει να κάνει
με το πώς διαχειριζόμαστε τα αρνητικά συναισθήματα. Κι ένα πολύ βασικό
νοσηρό συναίσθημα είναι το στρες. «Εμείς οι ειδικοί προσπαθούμε να
βοηθήσουμε το άτομο να μάθει να εκτονώνει το στρες και μάλιστα να
αγκαλιάσει δραστηριότητες που του κάνουν καλό. Το πιο σπουδαίο βέβαια
είναι να είναι δίπλα σε ανθρώπους που του κάνουν καλό. Η καρδιοπάθεια
άλλωστε δοκιμάζει και τις σχέσεις μας. Δοκιμάζει κατά πόσον οι σχέσεις
μας εκλύουν άγχος ή μας γεμίζουν με ασφάλεια και αγάπη. Είναι πολύ
σημαντικό να επενδύουμε στις σχέσεις μας, αυτή είναι μία πολύ σπουδαία
φροντίδα του εαυτού μας, γιατί μόνο μέσα από υγιείς σχέσεις μπορούμε
να νιώσουμε πραγματικά ολοκληρωμένοι και ισορροπημένοι».

    Όπως  λέει η κα Φωτεινάκη πολύ σημαντικό για τον καρδιοπαθή είναι
να προσέξει τη διατροφή του, γιατί αυτό βοηθάει και στην ενίσχυση της
αυτοεκτίμησης, εφόσον έχει συνεπακόλουθο αποτέλεσμα στην εικόνα.
Εξαιρετικά σημαντικό τονίζει η κα Φωτεινάκη είναι να διεκδικεί ο
καρδιοπαθής τη σεξουαλική του ζωή. «Πολύ συχνά βλέπουμε μετά από ένα
καρδιακό επεισόδιο τα άτομα να αποφεύγουν από φόβο τις ερωτικές
επαφές. Στην αρχή είναι φυσιολογική η μείωση της ερωτικής επιθυμίας,
ωστόσο αυτό προοδευτικά και ήπια, καλό είναι να υποχωρεί και το άτομο
να ξαναμπαίνει στο παιχνίδι. Να μην παραιτείται. Και καλό είναι να
συζητάει το θέμα με τον γιατρό του και να μην το αποφεύγει από ταμπού,
όπως συχνά συμβαίνει». Η ή ό σύντροφος από την άλλη, όπως μας λέει η
κα Φωτεινάκη καλό είναι να συνεχίσει να στέκεται σαν σύντροφος και όχι
σαν φροντιστής ή νοσοκόμος-νοσοκόμα.

 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία