Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Η μόλυνση του αέρα σκοτώνει κάθε χρόνο 600.000 παιδιά



Γενευη.-

Η μόλυνση του αέρα, τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική, οδηγεί κάθε
χρόνο στον θάνατο περίπου 600.000 παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών λόγω
οξέων λοιμώξεων των αναπνευστικών οδών, προειδοποίησε  ο Παγκόσμιος
Οργανισμός Υγείας.

Η μόλυνση του αέρα είναι «ο νέος καπνός», υπογραμμίζει ο γενικός
διευθυντής του ΠΟΥ, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς, με αφορμή την πρώτη
παγκόσμια διάσκεψη για τη «μόλυνση του αέρα και την υγεία».

Με την ευκαιρία αυτή, ο ΠΟΥ δημοσιοποίησε έκθεση σύμφωνα με την οποία
κάθε μέρα, περίπου το 93% των παιδιών ηλικίας κάτω των 15 ετών στον
κόσμο (1,8 δισεκ. παιδιά) εισπνέουν έναν τόσο μολυσμένο αέρα που θέτει
σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία και την ανάπτυξή τους.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περίπου το 91% των κατοίκων του πλανήτη εισπνέουν
μολυσμένο αέρα, με αποτέλεσμα περίπου 7 εκατομμύρια θανάτους κάθε
χρόνο.

«Αυτή η κρίση δημόσιας υγείας αποτελεί αντικείμενο αυξημένης προσοχής,
όμως μια κρίσιμη πτυχή συχνά παραβλέπεται: πώς η μόλυνση του αέρα
επηρεάζει ιδιαίτερα τα παιδιά», αναφέρει στην έκθεσή του ο ΠΟΥ.

Το 2016, η μόλυνση του αέρα στο εσωτερικό των νοικοκυριών και στο
εξωτερικό προκάλεσε τον θάνατο 543.000 παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε
ετών και 52.000 παιδιών ηλικίας από 5 έως 15 ετών λόγω οξέων λοιμώξεων
του αναπνευστικού, σύμφωνα με την έκθεση.

Η έκθεση εξηγεί επίσης πως οι έγκυες που εκτίθενται στον μολυσμένο
αέρα είναι πιο πιθανό να γεννήσουν πρόωρα και λιποβαρή μωρά.

Η μόλυνση του αέρα επηρεάζει επίσης τη νευρολογική ανάπτυξη και τις
γνωστικές ικανότητες των παιδιών. Εξάλλου, τα παιδιά που εκτέθηκαν σε
αυξημένα επίπεδα μόλυνσης του αέρα μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο
κίνδυνο να αναπτύξουν χρόνιες ασθένειες όπως καρδιαγγειακές παθήσεις
αργότερα στη διάρκεια της ζωής τους.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους τα παιδιά είναι ιδιαίτερα
ευάλωτα στις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι ότι αναπνέουν
πιο γρήγορα από τους ενήλικους και άρα απορροφούν περισσότερους
ρύπους, σημειώνει ο ΠΟΥ.

Εξάλλου, τα παιδιά είναι πιο κοντά στο έδαφος όπου ορισμένοι ρύποι
φθάνουν το μέγιστο των συγκεντρώσεων, τη στιγμή που ο εγκέφαλος και το
σώμα τους είναι ακόμη υπό ανάπτυξη.

Τα νεογέννητα και τα μικρά παιδιά είναι επίσης πιο ευάλωτα στη μόλυνση
του αέρα στα νοικοκυριά που χρησιμοποιούν τακτικά τεχνολογίες και
ρυπογόνα καύσιμα για να μαγειρέψουν, να ζεσταθούν και για φωτισμό.

Σε τηλεδιάσκεψη με δημοσιογράφους ο δρ Μαρία Νέιρα, διευθυντής του
τμήματος δημόσιας υγείας του ΠΟΥ, δήλωσε πως η προτεραιότητα για τη
διεθνή κοινότητα είναι να επιταχυνθεί η μετάβαση σε «καθαρές,
ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία