|
| | | |
ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ...ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ
Aθήνα.-
Θεατές… στις χειρουργικές επεμβάσεις αλλά και σε πολλές άλλες ιατρικές εξετάσεις θα είναι στο εγγύς μέλλον οι γιατροί, καθώς χάρις στην εξέλιξη της τεχνολογίας τα ρομπότ (Μηχανές Τεχνικής Νοημοσύνης) θα τους υποκαταστήσουν!
Δεν πρόκειται για σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά για την σκληρή πραγματικότητα, καθώς η συνεχής εξέλιξη στην τεχνολογία κατασκευής των ρομπότ τους δίνει τη δυνατότητα εκμάθησης εξειδικευμένων εφαρμογών στην Ιατρική με άριστα αποτελέσματα.
«Κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει την εξέλιξη αυτή καθώς ήδη η χρήση των Μηχανών Τεχνικής Νοημοσύνης (Ρομπότ) έχει βελτιώσει σημαντικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες σε πολλούς τομείς της ιατρικής» αναφέρει ο διαπρεπής χειρουργός οφθαλμίατρος, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και επιστημονικός υπεύθυνος του Οφθαλμολογικού Κέντρου Γλαυκώματος & Laser Αθηνών κ. Βασίλειος Κοζομπόλης.
Την ίδια έποψη ενστερνίζεται και ο Ελβετός καθηγητής Jörg Goldhahn, MD, αναπληρωτής επικεφαλής του Ινστιτούτου Μεταγραφικής Ιατρικής στο ETH Zurich της Ελβετίας, λέγοντας, σε συζήτηση που εγινε online στις 7 Νοεμβρίου στο BMJ, «ότι αυτό στο εγγύς μέλλον θα είναι απολύτως εφικτό. Οι γιατροί και ο τρόπος που αλληλεπιδρούν με τον ασθενή, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι τώρα, θα αλλάξει ριζικά".
Σύμφωνα με διάσημους επιστήμονες τα ρομπότ έχουν ήδη αποδείξει ότι διαθέτουν τη δυνατότητα να είναι το ίδιο ή και περισσότερο αποτελεσματικά από τους γιατρούς:
-
Για τη διάγνωση σε ορισμένες ειδικότητες,
-
Την παραγωγή προγνωστικών μοντέλων και
-
Για την εκτέλεση ορισμένων χειρουργικών επεμβάσεων, οπου η συμμετοχή τους φαίνεται ότι ήδη παράγει βελτιωμένα αποτελέσματα (ρομποτική χειρουργική).
Μάλιστα το 2017 ρομπότ πέρασε τις εθνικές εξετάσεις στην ιατρική στη Κίνα, υπερβαίνοντας το ελάχιστο όριο που απαιτείται, δηλαδή τους 96 βαθμούς.
«Πρόσφατα η Google παρουσίασε ρομποτικά προγράμματα με διαγνωστικές δυνατότητες σε οφθαλμικές παθήσεις που συναγωνίζονται σε επιδόσεις ή και ξεπερνούν εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους σε επί μέρους διαγνωστικά πεδία» εξηγεί από την πλευρά του ο κ Κοζομπόλης και προσθέτει.
«Όσον αφορά το αντεπιχείρημα ότι οι ασθενείς θα χρειάζονται πάντα την ενσυναίσθηση του γιατρού για να νιώθουν εμπιστοσύνη, υπάρχει η άποψη ότι οι μηχανές και οι υπολογιστές μπορεί να είναι σε θέση να εκπληρώσουν επίσης αυτές τις ανάγκες.
Τα ρομπότ μπορούν να είναι πιο αξιόπιστα διότι θα θεωρηθούν πιο αμερόληπτα, ενώ βγαίνει εκτός κάθε υποψία συναλλαγής και σύγκρουσης συμφερόντων. Σε ορισμένες πολύ προσωπικές περιπτώσεις μπορεί να προτιμώνται οι υπηρεσίες του ρομπότ διότι οι ασθενείς πολλές φορές ντρέπονται να αποκαλύψουν ορισμένα συμπτώματα».
Τα ρομπότ διαθέτουν επίσης ικανότητες επεξεργασίας γλωσσών που τους επιτρέπουν να επεξεργάζονται μεγάλους όγκους επιστημονικής βιβλιογραφίας και μπορούν να διδάσκονται π.χ. για τις αλληλεπιδράσεις φαρμάκων. Έχοντας την ικανότητα μάθησης, αποκτούν γνώσεις με ταχύτητα που δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή του ανθρώπου και αυτό είναι το μεγάλο τους πλεονέκτημα.
Οι γιατροί προφανώς θα είναι πάντα απαραίτητοι στην υγειονομική περίθαλψη αλλά πιθανώς με τελείως διαφορετικό ρόλο.
Υπάρχουν βέβαια και οι υποστηρικτές της άποψης ότι θα υπάρχουν πτυχές φροντίδας που τα μηχανήματα δεν μπορούν ποτέ να παρέχουν. Οι γιατροί θα παραμείνουν καλύτεροι στο να ασχοληθούν με τον ασθενή ως σύνολο και προσωπικότητα, το οποίο περιλαμβάνει τις κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσονται και την αντιληπτική ικανότητα και νοημοσύνη κάθε ασθενούς που ο θεράπων γιατρός συνυπολογίζει στην αλληλεπίδραση του με τον ασθενή.
Σε κάθε περίπτωση, οι μηχανές θα αλλάξουν μεν τον τρόπο εργασίας των γιατρών. Μπορεί να μην τους αντικαταστήσουν εντελώς διότι μόνο οι άνθρωποι μπορούν να έχουν βαθειά επικοινωνία με τον ασθενή ως συνάνθρωπο και να αποκτήσουν ολιστική γνώση των αναγκών του σε σχέση με τη ζωή του. Η σχέση αυτή περιλαμβάνει ιδεώδη όπως εμπιστοσύνη, σεβασμό, θάρρος και ευθύνη που δεν μπορεί ο ασθενής να τα αισθανθεί από τις μηχανές. Σίγουρα όμως θα αλλάξουν τον παραδοσιακό ρόλο του γιατρού σε ένα οργανωμένο σύστημα υγείας.
Με λίγα λόγια είναι αρκετοί ακόμη αυτοί που ισχυρίζονται ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που οι μηχανές απλώς δεν μπορούν να κάνουν.
ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ ΩΦΕΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΣΥ
«Το πιο σημαντικό όμως στην παρούσα φάση είναι ότι με την σωστή αξιοποίηση των ρομπότ θα αλλάξει ο τρόπος που είναι οργανωμένα τα Εθνικά Συστήματα Υγείας. Οι δυνατότητες των ρομπότ ενταγμένες στην υπηρεσία υγειονομικών δομών σε περιφερειακές και απομεμακρυσμένες ή νησιωτικές περιοχές θα ανατρέψουν τις υπάρχουσες αντιλήψεις για την δομή των ΕΣΥ. Οι υποδομές αυτές που δεν θα είναι κατασκευαστικά δαπανηρές και θα είναι σε διασύνδεση με κάποιο μεγάλο κέντρο αναφοράς στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, θα βοηθήσουν την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια διαγνωστική δυνατότητα εντός των Συστημάτων Υγείας και την πρώιμη διάγνωση παθήσεων με όλα τα οφέλη και οικονομικά μεταξύ άλλων που αυτό συνεπάγεται.
Στην Οφθαλμολογία π.χ. που οι πρώτες αιτίες τύφλωσης στον δυτικό κόσμο είναι η εκφύλιση της ωχράς, το γλαύκωμα και η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, ένα τέτοιο σύστημα καλά οργανωμένο, θα μπορούσε να συμβάλλει τα μέγιστα στην πρώιμη διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών και συνεπώς να μειώσει σε πολύ μεγάλο ποσοστό τις συνέπειες που οδηγούν στη λειτουργική και νομική τύφλωση. Οι κοινωνικές και οικονομικές θετικές επιπτώσεις γίνονται ευκόλως αντιληπτές.
Τα ρομπότ – εντός του οργανωμένου συστήματος υγείας - θα μπορούν επίσης να παρακολουθούν τους ασθενείς και την πορεία της νόσου από απόσταση και να εξοικονομείται έτσι χρόνος και άνεση για τον ασθενή και τεράστια οικονομία για τα ΕΣΥ. Ας καλωσορίσουμε την τηλεϊατρική που ήδη έχει κάνει την εμφάνιση της σε ορισμένα κράτη (Φινλανδία κ.α,λ)» καταλήγει ο κ Κοζομπόλης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|