Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...και μας κάνει ευάλωτους σε άλλες λοιμώξεις
Η ιλαρά καταστρέφει μακροπρόθεσμα το ανοσοποιητικό μας σύστημα



Χάρβαρντ.-

Ο ιός της ιλαράς διαγράφει ένα
μέρος της μνήμης του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα να
χάνουμε την "ανοσία" που έχουμε αναπτύξει απέναντι σε λοιμώξεις που
έχουμε ήδη περάσει και έτσι το ανοσοποιητικό μας σύστημα επιστρέφει σε
βρεφικό στάδιο, αποκαλύπτουν νέα ερευνητικά δεδομένα.
Πράγματι, δύο έρευνες που έγιναν σε μη εμβολιασμένα παιδιά στην
Ολλανδία έδειξαν ότι αφενός αυτή διαγράφει τμήμα της μνήμης του
ανοσοποιητικού συστήματος για περασμένες λοιμώξεις και αφετέρου κάνει
τα παιδιά πιο επιρρεπή σε νέες λοιμώξεις.
Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στις επιστημονικές επιθεωρήσεις "Science
Immunology" και "Science" εξηγούν γιατί τα παιδιά εμφανίζουν άλλες
λοιμώξεις μετά την ιλαρά και τονίζουν την ανάγκη εμβολιασμού των
παιδιών.
Διαπιστώθηκε ότι, μετά την ιλαρά, τα αντισώματα των παιδιών μειώνονταν
από 11 έως 73%. "Βρήκαμε ισχυρές ενδείξεις ότι η ιλαρά στην
πραγματικότητα καταστρέφει το ανοσοποιητικό μας σύστημα", δήλωσε ο
Στίβεν Ελλέτζ, γενετιστής της σχολής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του
Χάρβαρντ και συντάκτης της μιας έρευνας και πρόσθεσε: "Η απειλή της
ιλαράς είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που πιστεύαμε".
Η ιλαρά προσβάλλει παγκοσμίως πάνω από 7 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε
χρόνο και προκαλεί περισσότερους από 100.000 θανάτους. Η μείωση των
ποσοστών εμβολιασμού έχει οδηγήσει σε περίπου 300% αύξηση των
περιστατικών ιλαράς από το 2018. Η Βρετανία μάλιστα δεν είναι πλέον
"ελεύθερη από ιλαρά" λόγω της πτώσης της ανοσοποίησης σε ιλαρά,
μαγουλάδες και ερυθρά. Είναι ανάγκη να καλύπτεται τουλάχιστον το 95%
του πληθυσμού προκειμένου να προληφθούν τα ξεσπάσματα αυτών των νόσων.
Μεταξύ των παιδιών ηλικίας δύο ετών στη Βρετανία τα ποσοστά
εμβολιασμού έπεσαν από 91,2% το 2017-2018 σε 90,3% το 2018-2019, που
είναι το χαμηλότερο καταγεγραμμένο ποσοστό από το 2010.
Η ιλαρά προκαλεί βήχα, κοκκινίλες και πυρετό, είναι πολύ μεταδοτική
και ο ιός της μπορεί να εξαπλωθεί με το βήχα, το φτέρνισμα, ακόμα και
την εκπνοή. Από τη στιγμή που ο ιός εισέρχεται στην αναπνευστική οδό,
διεισδύει στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που βρίσκονται
στην επιφάνεια μεταξύ πνευμόνων και κυκλοφορικής λειτουργίας. Από
εκεί, ο ιός πολλαπλασιάζεται και εξαπλώνεται σε κύτταρα του
ανοσοποιητικού συστήματος σε όλο το σώμα.
Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές έκαναν λόγο για μακροπρόθεσμη επίδραση της
ιλαράς στο ανοσοποιητικό σύστημα δεδομένου ότι καταγράφονταν πολλοί
θάνατοι από άλλες λοιμώξεις που ακολουθούσαν την ιλαρά, αλλά και λόγω
του ότι ο ιός της προσβάλλει απευθείας το ανοσοποιητικό σύστημα.
Στην πρώτη πρόσφατη έρευνα που έγινε σχετικά με το ζήτημα, η οποία
διεξήχθη από την Βελίσλαβα Πέτροβα του βρετανικού ινστιτούτου
"Wellcome Sanger" και του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, φάνηκε ότι η
ιλαρά διαβρώνει δύο διαφορετικές πλευρές άμυνας του ανοσοποιητικού
συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό συλλέχθηκαν εθελοντές από τρία
διαφορετικά σχολεία της Ολλανδίας για να συμμετάσχουν στην έρευνα. Οι
ερευνητές πήραν δείγματα αίματος από υγιή μη εμβολιασμένα παιδιά
ηλικίας από 4 έως 17 ετών και παρακολούθησαν την πορεία τους μαζί με
αυτή 77 παιδιών που είχαν προσβληθεί από τον ιό της ιλαράς στο
ξέσπασμα της νόσου το 2013.
Για να αντιμετώπιση των λοιμώξεων το ανοσοποιητικό σύστημα βασίζεται
στη συνεχή άντληση μιας μεγάλης ποικιλίας ανοσοκυττάρων, καθένα από τα
οποία με ελαφρώς διαφορετικούς υποδοχείς στις επιφάνειές τους, με την
ικανότητα να αναγνωρίζει σχεδόν οποιοδήποτε παθογόνο παράγοντα.
"Όσο μεγαλύτερη ποικιλία ανοσοκυττάρων έχουμε, τόσο το καλύτερο",
δήλωσε η Πέτροβα. Παρατηρήθηκε ότι, μετά την ιλαρά, τα παιδιά είχαν
πολύ πιο περιορισμένη ποικιλία.
AΠΕ-ΜΠΕ

 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία