|
| | | |
ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ, ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΗΡΡΕΑΣΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ;
Ιωάννης Α. Μάλλιας,
Ο κορονοϊός αποτελεί πλέον πανδημία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως. Προκαλεί ήπια έως σοβαρή αναπνευστική λοίμωξη και σε άτομα μεγάλης ηλικίας ή σε άτομα με χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία έως και θάνατο. Πώς όμως μπορεί να επηρεάσει ο κορονοϊός τα μάτια μας και κατά πόσο μπορεί να μεταδοθεί μέσω των δακρύων από ένα προσβεβλημένο άτομο σε ένα υγιές;
Ο διακεκριμένος χειρουργός οφθαλμίατρος Κος Ιωάννης Μάλλιας εξηγεί γιατί είναι σημαντικό να προστατεύουμε τα μάτια μας κατά την διάρκεια της πανδημίας του COVID-19. Τα συμπτώματα από την προσβολή του κορονοϊού είναι ξηρός βήχας, πυρετός και δύσπνοια και μπορούν να εμφανιστούν 2 έως 14 ημέρες μετά την προσβολή του ιού στο άτομο. Όταν ένα άρρωστο άτομο μιλάει ή βήχει σταγονίδια μπορούν να μεταδοθούν σε ένα υγιές. Μέσω της μύτης, του στόματος ή ακόμα και των ματιών μπορεί ο ιός να εισέλθει στον οργανισμό ενός υγιούς ατόμου. Επίσης η επαφή με δάκρυα ή άλλα σωματικά υγρά ενός άρρωστου ατόμου μπορούν να μολύνουν ένα υγιές. Τρόπος μετάδοσης του ιού είναι και η επαφή επιφανειών, όπως πόμολων, μεταλλικών επιφανειών κ.α., οι οποίες φέρουν τον ιό.
Αν και η προσβολή του ιού αφορά την αναπνευστική οδό σημειώνεται πως σε ένα πολύ μικρό ποσοστό 1%-3% των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί παρατηρείται ιογενής επιπεφυκίτιδα από τον ιό, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας. Αυτό δεν παύει να είναι εξαιρετικά σπάνιο και επισημαίνεται πως ο ιός δεν προσβάλει άλλα ανατομικά μέρη του οφθαλμού καθώς επίσης την οπτική οδό. Επομένως δεν τίθεται θέμα ανησυχίας για την όραση, εξηγεί ο διακεκριμένος χειρουργός οφθαλμίατρος Κος Ιωάννης Μάλλιας.
«Παρόλα αυτά για την προφύλαξη της υγείας μας αλλά και της υγείας των ατόμων γύρω μας κρίνεται αναγκαία η τήρηση μέτρων και κανόνων υγιεινής τόσο από την μεριά των οφθαλμιάτρων και των διάφορων άλλων φορέων υγείας όσο και από την μεριά των ατόμων που εισέρχονται σε ιατρικά και διαγνωστικά κέντρα» τονίζει ο Κος Ιωάννης Μάλλιας.
Αρχικά ο χώρος του ιατρείου πρέπει να απολυμαίνεται και να καθαρίζεται προσεκτικά. Επίσης ο εκάστοτε οφθαλμίατρος θα πρέπει να εξετάζει τους ασθενείς του λαμβάνοντας όλα τα μέτρα προφύλαξης, δηλαδή να φορά ειδική μάσκα και γάντια, μιας και έρχεται κοντά με τον ασθενή. Όλα τα μηχανήματα όπως τα φορόποτερα, τα τονόμετρα οι δοκιμαστικοί σκελετοί και οποιοδήποτε άλλο μηχάνημα στο οποίο χρειάζεται να ακουμπήσει ο ασθενής πρέπει να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται με οινόπνευμα. Σκόπιμο θα ήταν επίσης να μην υπάρχει συνωστισμός στους χώρους αναμονής του ιατρείου.
Οι χρήστες φακών επαφής θα ήταν καλό για λίγο καιρό να φορούν τα γυαλιά τους και να διακόψουν την χρήση των φακών. Μια άλλη λύση θα ήταν επίσης η χρήση ημερήσιων φακών η οποία όμως θα γίνεται αφού το άτομο έχει πλύνει και απολυμάνει σχολαστικά τα χέρια του πριν ακουμπήσει την περιοχή των ματιών του, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα μόλυνσης. Είτε γίνεται χρήση φακών επαφής είτε διορθωτικών γυαλιών είναι αναγκαία η απολύμανση και ο καθαρισμός των χεριών μας πριν τα ακουμπήσουμε.
Τέλος, είναι σημαντικό να αποφεύγουμε το τρίψιμο των ματιών . Εάν είναι αναγκαίο να ακουμπήσουμε τα μάτια μας συνιστάται σχολαστικό πλύσιμο των χεριών μας. Ακόμα και για την ενστάλαξη οφθαλμικών σταγόνων η κολλυρίων είναι απαραίτητο να πλένουμε τα χέρια μας προτού αγγίξουμε τα μάτια μας ή το πρόσωπό μας.
Αν ακολουθήσουμε πιστά και υπεύθυνα τους κανόνες υγιεινής, προφυλάσσουμε εμάς και τους γύρω μας.
Ιωάννης Α. Μάλλιας,
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημíου Αθηνών,
ClinicalFellow της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|