Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αλάτι από φυτά
Νέα πρωτοποριακή καλλιέργεια για τους Κρητικούς παραγωγούς



Αθήνα.-

Μια πρωτοποριακή έρευνα έφερε στο «φως» μια νέα δυνατότητα για την Κρήτη!
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εφεύρεση της πιο γνωστής ομάδας Ολλανδών
γενετιστών, οι οποίοι μετά από πειράματα 12 ετών στα εργαστήρια τους
στο Ρότερνταμ, παρουσίασαν τους σπόρους ενός φυτού που προέρχεται από
το Λασιθιώτικο λούπινο (λουμπούνι), με τη διαφορά ότι οι καρποί του
είναι ιδιαίτερα αλμυροί και μετά από επεξεργασία (αποξήρανση και
τρίψιμο), δημιουργούν ένα… πρωτοποριακό φυτικό αλάτι, το οποίο δεν
ανεβάζει την πίεση, δεν προκαλεί κατακράτηση υγρών και μπορεί να
αποτελέσει την πιο αποδοτική καλλιέργεια για ξηροθερμικές περιοχές,
όπως της Ιεράπετρας.
Σύντομα, μάλιστα, αναμένεται να παρουσιαστεί στους παραγωγούς της
Ιεράπετρας αυτή η πρωτοποριακή καλλιέργεια, η οποία αναπτύσσεται στο
θερμοκήπιο ακόμα και με χρήση υφάλμυρου νερού (Μαλαύρας), αποδίδοντας
– περίπου - 15.000 ευρώ το στρέμμα!
Τα «αλατσόφυτα» φυτεύονται ανά 10 πόντους και φτάνουν σε ύψος το 1.5
μέτρο. Δε θέλει δεσίματα το φυτό καθώς ο κορμός του δε λυγίζει και
είναι πολύ εύκολο στην συγκομιδή του καρπού μετά από ένα τρίμηνο.
Μπορεί να γίνουν στο ίδιο θερμοκήπιο τρείς καλλιέργειες το χρόνο.
Συνεπώς το ετήσιο κέρδος για τον παραγωγό φτάνει τα 45.000 ευρώ το
στρέμμα.
Οι γενετιστές στην Ολλανδία εργάστηκαν πάνω στην παλιά υπαίθρια
καλλιέργεια Γαλλικής επαρχίας που παράγει χονδρό αλάτι από την περιοχή
Γκεράντ (Π.Ο.Π.) στη Δυτική Γαλλία. Η συγκομιδή του γίνεται κατά τους
καλοκαιρινούς μήνες όταν ο ζεστός καιρός συνδυάζεται με άνεμο και
ήλιο. Μαζεύεται με το χέρι με την ίδια παραδοσιακή μέθοδο που
χρησιμοποιούσαν οι εργάτες εδώ και χίλια χρόνια.
Είναι ακατέργαστο, μη-ραφιναρισμένο ή λευκασμένο. Απλά στεγνώνεται και
αλέθεται. Επειδή δεν περιέχει απολύτως κανένα χημικό πρόσθετο, μπορεί
να δημιουργηθούν μικροί σβώλοι εξαιτίας της υγρασίας. Αυτό είναι
απόλυτα φυσιολογικό και δεν επηρεάζει την ποιότητα του αλατιού. Με
λιγότερο αλμυρή γεύση από το συνηθισμένο Μεσογειακό αλάτι, προτιμάται
από πολλούς μάγειρες λόγω της πλήρους γεύσης του. Φυσικά πιο σκούρο σε
χρώμα και πλούσιο σε μαγνήσιο και άλλα ιχνοστοιχεία, ιδανικό για όλες
τις χρήσεις στην κουζίνα.
Πηγές neakriti,Agronews
 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία