|
| | | |
Το μέλλον ήλθε!
Εστιατόριο σερβίρει τεχνητό κοτόπουλο,προϊόν εργαστηρίου
Σιγκαπούρη.-
Tο εστιατόριο 1880 στην Σιγκαπούρη είναι το πρώτο σε όλο τον κόσμο που
σερβίρει κοτόπουλο προϊόν εργαστηρίου. Η Σιγκαπούρη έδωσε στις αρχές
Δεκεμβρίου το πράσινο φως στην αμερικανική start-up εταιρεία Eat Just
για την πώληση κοτόπουλου που έχει παρασκευασθεί σε εργαστήριο,
δίνοντας για πρώτη φορά παγκοσμίως ρυθμιστική έγκριση για την
κυκλοφορία στην αγορά του λεγόμενου “καθαρού” κρέατος . Η Eat Just
συνεργάζεται σε πρώτη φάση με την τοπική εταιρεία τροφίμων Food
Innovation and Resource Center πρoκειμένου να παρασκευάσει το τεχνητό
κοτόπουλο. Επιπλέον, η εταιρεία βρίσκεται σε διαδικασία αγοράς του
απαραίτητου εξοπλισμού προκειμένου να επεκτείνει τη δραστηριότητά της
και να διοχετεύσει το εν λόγω προϊόν σε περισσότερα εστιατόρια αλλά
και σε παντοπωλεία. «Θέλουμε η Σιγκαπούρη να είναι το επίκεντρο της
βιομηχανίας μας παγκοσμίως», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Διευθύνων
Σύμβουλος της εταιρείας Τζος Τέτρικ και αναφέρει χαρακτηριστικά για
την ασιατική χώρα: «Είναι πρωτοπόροι στην οικοδόμηση ενός ευνοϊκού
περιβάλλοντος για αυτό το είδος εργασίας». Ανέφερε μάλιστα ότι η γεύση
του τεχνητού κοτόπουλου είναι ίδια με το πραγματικό. Η τιμή του νέου
προϊόντος θα είναι κοντά στην τιμή του premium κοτόπουλου για τους
πρώτους έξι μήνες, ανέφερε ο Τέτρικ, προσθέτοντας ότι το κόστος θα
μειωθεί συν τω χρόνω καθώς, η εταιρεία σχεδιάζει την παραγωγή και
πώλησή του σε παγκόσμια κλίμακα. Μάλιστα στο εστιατόριο τα τρία πιάτα
σερβίρονται αντί 23 δολαρίων. Η Σιγκαπούρη κινείται γρήγορα για να
επιτρέψει την πώληση εναλλακτικών πρωτεϊνικών προϊόντων όπως το
συνθετικό κρέας, μια κίνηση που εντάσσεται στην ευρύτερη ατζέντα της
για την επισιτιστική ασφάλεια. Το πυκνοκατοικημένο κράτος, το οποίο
βασίζεται κυρίως στις εισαγωγές τροφίμων, έχει εντείνει τις
προσπάθειές του για να ενισχύσει τη διατροφική επάρκεια, καθώς η
πανδημική κρίση θέτει εν αμφιβόλω της αλυσίδες εφοδιασμού παγκοσμίως.
Φέτος, η εταιρεία παραγωγής κρέατος από προϊόντα φυτικής προέλευσης,
Impossible Foods εισήλθε στη λιανική αγορά της Σιγκαπούρης και του
Χονγκ Κονγκ με τα προϊόντα να είναι διαθέσιμα και στα παντοπωλεία.
Στρατηγικός στόχος της ασιατικής χώρας είναι να παραγάγει η ίδια το
30% των απαραίτητων τροφίμων έως το 2030. Σημειώνεται πως σήμερα μόλις
το 10% των τροφίμων που χρειάζεται για να καλύψει ίδιες ανάγκες
παράγεται στη Σιγκαπούρη. Γι’ αυτόν άλλωστε τον λόγο επιτάχυνε
πρόσφατα τη διαδικασία χρηματοδότησης για τοπικές αγροτικές και
κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Την ίδια ώρα, αρκετές αλυσίδες γρήγορου
φαγητού και παντοπωλεία έχουν προσθέσει εναλλακτικές επιλογές κρέατος
στα μενού τους. Επιπροσθέτως, καθώς το συνθετικό κρέας είναι
πραγματικό κρέας και όχι υποκατάστατο με βάση τα φυτά, μπορεί να
διατεθεί στην αγορά ως πιο ανθρώπινο και περιβαλλοντικά βιώσιμο. Στη
Σιγκαπούρη, τα συνθετικά μπιφτέκια μπορεί να είναι το επόμενο προϊόν
της Eat Just. Η εταιρεία σχεδιάζει να υποβάλει σύντομα αίτηση για τη
χορήγηση έγκρισης πώλησης βόειου κρέατος το οποίο δημιουργήθηκε στο
τοπικό εργαστήριο. Η διαδικασία έγκρισης τα σχετικά προϊόντα είναι
περισσότερο χρονοβόρα σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Δεκάδες νεοφυείς επιχειρήσεις
στον κόσμο εργάζονται πάνω σε σχέδια για τη δημιουργία τεχνητού
κρέατος, αλλά η παραγωγή είχε μείνει μέχρι στιγμής στο πειραματικό
στάδιο. “Σε συνεργασία με τον αγροτικό τομέα στο σύνολό του και με
μακρόπνοες πολιτικές, εταιρείες όπως η δική μας μπορούν να βοηθήσουν
να ανταποκριθούμε στην αυξανόμενη ζήτηση για ζωϊκές πρωτεΐνες ενός
πληθυσμού που θα φτάσει τα 9,7 δισεκατομμύρια ως το 2050”, υπογράμμισε
ο Τέτρικ.
Πηγή newmoney.gr
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|