Aρχείο της εβδομάδας : 30-09-2010 06-10-2010BENDA BILILI!
| | Ντοκιμαντέρ, παραγωγή Γαλλίας ?Κονγκό σε σκηνοθεσία των Ρενό Μπαρέ, Φλοράν ντε Λα Τουλαγιέ
Υπόθεση:
Η ιστορία της παρέας με τους άστεγους από τους δρόμους της Κινσάσα που ζούσαν στο ζωολογικό κήπο της πόλης, καθηλωμένοι σε αναπηρικά καρότσια και διασκέδαζαν παίζοντας μουσική έγινε ταινία. Από το ξεκίνημα της μπάντας στους δρόμους και στις αλάνες και την ελεημοσύνη έξω από τα κλαμπ και τα εστιατόρια της πόλης, μέχρι την πρώτη τους ηχογράφηση, την καταξίωση και τις διεθνείς περιοδείες τους, μοιραζόμαστε μαζί τους ένα μοναδικό παράδειγμα υπέρβασης μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες ζωής.
Η Ιστορία
Οι Staff Benda Bilili είναι μία μπάντα που αποτελείται από παραπληγικούς μουσικούς του δρόμου,(σσ οι παραπληγικοί της Κινσάσα, είναι κατάλοιπο της πολιομυελίτιδας που σαρώνει στο Κονγκό λόγω έλλειψης του εμβολίου ) οι οποίοι αναμειγνύουν στη μουσική τους στοιχεία από την κουβανέζικη ρούμπα, τη rhythm 'n' blues και τη reggae, με φωνητικά που άλλοτε απηχούν κουβανέζικα night clubs και άλλοτε τον ίδιο τον Νονό της Soul. Οι Staff Benda Bilili είναι τέσσερις τραγουδιστές-κιθαρίστες κι ένας προικισμένος 17χρονος με το δικό του μουσικό όργανο, ένα είδος λαούτου που σχεδίασε και κατασκεύασε ο ίδιος. Τα μέλη της μπάντας είναι ο Ρίκι, αρχηγός τους και ιδρυτικό μέλος της μπάντας, ο Κόκο που έχει 7 παιδιά και επιστρέφει στο σπίτι, μόνο όταν έχει πολλά χρήματα. Ο Τεό που έχει ως είδωλό του τον Τζέιμς Μπράουν και ο Ρότζερ, ο 17χρονος πρώην shegue, τον οποίο υιοθέτησε ο Ρίκι πριν από πολλά χρόνια. Όλα τα όργανα της μπάντας είναι αυτοσχέδια, εκτός από την πλαστική καρέκλα που χρησιμοποιεί στα ντραμς του ο ντράμερ της μπάντας. Οι Staff Benda Bilili θεωρούν πως είναι αυθεντικοί ρεπόρτερ που καταγράφουν στους στίχους και στη μουσική τους όλα τα στιγμιότυπα της ζωής στην Κινσάσα, ενώ παράλληλα δείχνουν τον δρόμο στους συντοπίτες τους με τραγούδια εμπνευσμένα από την καθημερινότητά τους.
Τι λένε οι δημιουργοί
Δυνατά συναισθήματα, το πάθος για τη μουσική που ενώνει, αλλά και η δύναμη της θέλησης μιας παρέας παραπληγικών από την Κινσάσα συνθέτουν μια συγκλονιστική ιστορία, κατάθεση ψυχής από ανθρώπους που δεν αποδέχονται τη μοίρα τους, αλλά βρίσκουν το δρόμο τους και πραγματώνουν τα όνειρά τους. Η ιστορία τους έγινε ταινία και οι δημιουργοί της λένε πως με την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ «Tres tres fort» η φήμη της μπάντας των παραπληγικών της Κινσάσα με τα αυτοσχέδια όργανα άρχισε να εξαπλώνεται με ταχύτητα. Δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο συνέρρεαν να καλύψουν τις εμφανίσεις τους, ώσπου το 2009 ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία τους. Το 2004 ο Κόκο έλεγε χαριτολογώντας «θα γίνουμε οι πιο διάσημοι ανάπηροι σε όλη την Αφρική», τέσσερα χρόνια μετά τραγουδούσε σε ένα φημισμένο Φεστιβάλ Μουσικής της Γαλλίας μπροστά σε χιλιάδες κόσμου του στίχους του τραγουδιού του: «? ποτέ δεν είναι αργά». Το θαύμα είχε συμβεί! Κάθε μύθος, λένε οι δημιουργοί, έχει τη σκοτεινή του πλευρά. Εμείς αποκαλύπτουμε στην ταινία το χάος πίσω από το έπος. Αυτή η μπάντα του δρόμου ζει το όνειρό της ξεκινώντας από την καρδιά της Αφρικής: μία από τις πιο τραυματισμένες πόλεις της. Η καρδιά της ταινίας είναι η ζωή της μπάντας μέσα στους δρόμους. Ο αγώνας τους, η τρελή ελπίδα των ανθρώπων που κοιμούνται σε χαρτόκουτα: παιδιά των δρόμων, καλόκαρδοι κλέφτες, γυναίκες του αγοραίου έρωτα, πρόσφυγες και ανάπηροι ζητιάνοι. Ένας κόσμος γεμάτος ανθρωπιά, εφευρετικότητα και χιούμορ που η μουσική των Staff Benda Bilili είναι το προσωπικό τους θαύμα.
Στην Ελλάδα
Το άλμπουμ που οδήγησε στην παγκόσμια καταξίωση την μπάντα ήρθε στην Ελλάδα (Feelgood Entertainment), λίγο μετά την εμφάνιση των Staff Benda Bilili στο 2ο Κosmos Festival, όπου παρέσυραν το ελληνικό κοινό στους ρυθμούς τους.
f Benda Bilili: Μουσικοί του Κόσμου | ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ -WANDERING SOUL
| | Ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου με τον Γιάννη Αγγελάκα για το έργο του
Υπόθεση:
Μια ταινία για έναν μουσικό που με τους στίχους του σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της χώρας μας. Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του ?80 και ώς σήμερα η ποίησή του παραμένει το ίδιο επίκαιρη. Η ταινία τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του. Θίγει μέσα από τη ματιά του το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας και τον τρόπο που διαμορφώνει την πραγματικότητα η τηλεόραση, ενώ αναζητά τη διέξοδο από τις πόλεις προς τους αγαπημένους τόπους που εγκαταλείψαμε. Στα δύο χρόνια που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους συντρόφους του και την εξέλιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας, το ρεμπέτικο, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες. «Μέσα μου ο αέρας που φυσά δε λέει να ημερέψει, μου ξεσηκώνει την καρδιά και μου σκορπάει τη σκέψη».
Η σκηνοθέτης
Η Αγγελική Αριστομενοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Λονδίνο και την Βαρκελώνη σκηνοθεσία με ειδίκευση στο ντοκιμαντέρ. Επέστρεψε στην Αθήνα το 2001 όπου δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη και φωτογράφος πλατό σε παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Εκείνο που με ώθησε να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Γιάννη Αγγελάκα είναι ότι, αν και πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη προσωπικότητα, παραμένει σταθερός στις αξίες του. Αυτό είναι κάτι που θεωρώ πολύ βασικό όταν ειδικά επιλέγω να ασχοληθώ τόσο στενά με έναν χαρακτήρα και να στήσω μια ολόκληρη ταινία γύρω από το πρόσωπο του. Πάνω από όλα, στο ντοκιμαντέρ με ενδιαφέρει η υπαρξιακή πτυχή, η προσωπικότητα του κεντρικού ?χαρακτήρα?, σε όλο το εύρος και την πολυπλοκότητά της. Γι? αυτό και στην ταινία κεντρικός άξονας είναι ο ?άνθρωπος? Γιάννης Αγγελάκας και ο κόσμος που τον περιτριγυρίζει. Στόχος μου δεν είναι να δημιουργώ μύθους αλλά να ανακαλύπτω τους μύθους που κρύβει μέσα του ο χαρακτήρας και να τους καταγράφω. Το στοίχημα, φυσικά, είναι να χειριστείς με αξιοπρέπεια τις προσωπικότητες και τον τρόπο ζωής τους.
Από την αρχή των γυρισμάτων της «Ταξιδιάρας Ψυχής» μού είχε γίνει εντελώς ξεκάθαρο από τον Αγγελάκα και την παρέα του ότι θα έπρεπε να τραβάω μόνο με μια κάμερα αν ήθελα να μπω στην καθημερινότητα τους. Ήταν κάτι που λειτούργησε καταλυτικά για την ταινία, δίνοντας της μια μορφή καταγραφής, όπου ο σκηνοθέτης περιορίζεται στο ρόλο του απλού παρατηρητή των γεγονότων.
Η κάμερα ακολουθεί τον Αγγελάκα στις συναντήσεις του με τους μουσικούς-συνεργάτες του, χωρίς περιττές συνεντεύξεις-αγιογραφίες, αλλά με έμφαση στην μουσική και τους στίχους από όλη την καριέρα του. Προσπάθησα να πραγματοποιήσω τα γυρίσματα, όσο ήταν εφικτό, σε μη αστικό τοπίο, στα βουνά της Κρήτης, σε οροπέδια και εγκαταλελειμμένα χωριά, στη μέση του πουθενά, στην υπέροχη ελληνική ύπαιθρο.
Ήθελα να κάνω μια ταινία που να μην αφορά μόνο τους οπαδούς του Αγγελάκα αλλά ένα ευρύτερο κοινό που το απασχολεί η καλή μουσική, οι παραδόσεις μας, η κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας μας, η ζωή έξω από τις πόλεις και μακριά από τις τηλεοράσεις. | GREAT DIRECTORS -ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
| | Ντοκιμαντέρ αμερικανικής παραγωγής απο την Ελληνίδα Aντζελα Ισμαήλου
με τους Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Ντέιβιντ Λιντς, Στίβεν Φρίαρς, Ανιές Βάρντα, Κεν Λόουτς, Λιλιάνα Καβάνι, Τοντ Χέινς, Καθρίν Μπριλά, Ρίτσαρντ Λικλέιτερ, Τζον Σέιλς
Υπόθεση:
Το ντοκιμαντέρ GREAT DIRECTORS, είναι ένας ύμνος στον κινηματογράφο, με πρωταγωνιστές δέκα από τους πιο φημισμένους, ιδιαίτερους και προκλητικούς σκηνοθέτες εν ζωή. Είναι μια βαθύτατα προσωπική και οικεία ματιά στην τέχνη του κινηματογράφου και των καλλιτεχνών του. Το ντοκιμαντέρ, της Aντζελας Ισμαήλου, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα το 2009, στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Περιλαμβάνει πρωτότυπες προσωπικές συνεντεύξεις με διεθνώς καταξιωμένους σκηνοθέτες όπως οι Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Ντέιβιντ Λιντς, Στίβεν Φρίαρς, Ανιές Βάρντα, Κεν Λόουτς, Λιλιάνα Καβάνι, Τοντ Χέινς, Καθρίν Μπριλά, Ρίτσαρντ Λικλέιτερ και Τζον Σέιλς. Οι συνεντεύξεις αυτές είναι κάτι περισσότερο από απλά χρονικά των συναντήσεων της Ισμαϊλος με δέκα αξιοσημείωτους άνδρες και γυναίκες. Το ντοκιμαντέρ διανθίζεται από εκτεταμένα αποσπάσματα και αρχειακό υλικό από το έργο των σκηνοθετών. Μας αποκαλύπτει τις ξεχωριστές προσωπικότητες που δημιούργησαν διαχρονικές κινηματογραφικές εικόνες, οι οποίες ενέπνευσαν τόσο την Ισμαήλου, όσο και όλους μας. Συνομιλώντας με τους κινηματογραφιστές με τρόπο ελεύθερο και συνειρμικό, η Ισμαίλου διερευνά την καλλιτεχνική εξέλιξη του καθενός, το ρόλο της πολιτικής και της ιστορίας στο έργο τους, τα συναισθήματά τους για τους μεγάλους σκηνοθέτες που τους ενέπνευσαν (ο Μπερτολούτσι αποτίνει φόρο τιμής στους Παζολίνι, Μπριλά, Μπέργκμαν, Χέινς, Φασμπίντερ κλπ.) και την αγωνία του καλλιτέχνη που χρησιμοποιεί ένα μέσο που είναι εμπορικό.
Το ντοκιμαντέρ εξετάζει τα ρεύματα μετά τον Β/Παγκόσμιο Πόλεμο, το Σινεμά του Νεορεαλισμού, το γαλλικό Νέο Κύμα, τον Βρετανικό Κινηματογράφο και το BBC, τον Αμερικανικό Κινηματογράφο τέλος, και την κυρίαρχη επιβολή του στην παγκόσμια κουλτούρα
Περισσότερα
Έπειτα από κριτικούς και σινεφίλ, το αριστουργηματικό «Great Directors» της ελληνίδας σκηνοθέτιδας Aντζελας Ισμαήλου κυκλοφορεί και στις σκοτεινές αίθουσες ανά τον κόσμο. Πρώτος σταθμός η Νέα Υόρκη, με μία πρεμιέρα που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέα Υόρκη, στις 22 Ιουνίου 2010.
Την ταινία προλόγισαν ηθοποιοί που έλαβαν μέρος σε αυτή, καθώς και μεγάλα ονόματα της διεθνούς υποκριτικής, που επέλεξαν με τον τρόπο αυτό, να τιμήσουν την Ελληνίδα σκηνοθέτιδα. Ανάμεσά τους οι Γκλεν Γκλόουζ, Τζουλιάν Μουρ, Ρέιτσελ Βάις.
Η κυρία Ισμαήλου σχολίασε μεταξύ άλλων: «Έφτασε πλέον η ώρα να αποχαιρετίσω την ταινία. Τέσσερα χρόνια ετοιμασίας και γυρισμάτων με το πιο καταπληκτικό cast, το «Great Directors» ταξίδεψε στα κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Ένα ευρύτερο κοινό θα έχει την ευκαιρία τώρα να γίνει μέτοχος αυτού του κινηματογραφικού ταξιδιού».
Στις Κάννες το ντοκιμαντέρα «Μεγάλοι σκηνοθέτες», προβλήθηκε στις 19 Μαΐου 2009, στο Olympia Theater . Μεγαλειώδης η αποδοχή της ταινίας από θεατές και κριτικούς, το καλύτερο που θα μπορούσε να ελπίζει για το κινηματογραφικό της ντεμπούτο η πρωτοεμφανιζόμενη Ελληνίδα σκηνοθέτιδα.
Στο πλευρό της Aντζελας Ισμαήλου, τιμητική η παρουσία της ομότεχνης Γαλλίδας, Catherine Breillat, μιας αντισυμβατικής δημιουργού που τολμάει να ταυτίζεται κινηματογραφικά με αυτό που ορίζεται ως ανήσυχη θηλυκή ματιά.
Η ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Η Aντζελα Ισμαήλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Μετά την αποφοίτηση της από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών συνέχισε τις σπουδές της στο Columbia University της Νέας Υόρκης. Η πολυετής ενασχόληση της με την Τέχνη, τη σκηνοθεσία και την όπερα σε επίπεδο σπουδών, έφερε ως φυσικό επακόλουθο την πολύπλευρη εμπλοκή της στο χώρο του Κινηματογράφου.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Την Ισμαήλου, φανατική σινεφίλ, εισήγαγε για πρώτη φορά στη μαγεία του κινηματογράφου ο πατέρας της, τον οποίο χαρακτηρίζει ως "παθιασμένο σινεφίλ" (και στον οποίο αφιερώνει το ντοκιμαντέρ). Όπως θυμάται, "ήταν αυτός που με έφερε σε επαφή με όλα τα είδη του κινηματογράφου από πολύ μικρή ηλικία?. | ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ -IN THE WOODS
| | Ελληνική ταινία , σε παραγωγή της Αργοναύτες Α.Ε. σε συμπαραγωγή με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την ΕΡΤ Α.Ε. σε σκηνοθεσία Aγγελου Φραντζή με τους Κάτια Γκουλιώνη, Ιάκωβο Καμχή, Nathan Pissoort.
Υπόθεση: Δυο αγόρια κι ένα κορίτσι, αρχετυπικοί ήρωες σ? ένα παγανιστικό ταξίδι όπου η φύση καθοδηγεί τις αισθήσεις και τα συναισθήματα. Μινιμαλιστικός διάλογος, σιωπή, ήχοι. Φόβος, ελευθερία, ένστικτο, επιθυμία, πανσεξουαλικότητα και, διαρκώς, η υπόνοια ότι κάτι παρατηρεί από ψηλά. Γυρισμένη με μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, εμποτισμένη με το απόκοσμο και γεμάτη έντονες χροιές και βίαιες μορφές, η ταινία ?Μέσα στο Δάσος? είναι ένα υπαρξιακό παραμύθι κόκκινο σαν την αρχέγονη επιθυμία του αίματος, μια ταινία πρωτογενής σαν την πέτρα, το νερό ή τον ουρανό.
Συμμετοχές
Πολυταξιδεμένη και με εξαιρετικά ένθερμες κριτικές, η ταινία συμμετείχε στα Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και του Χονγκ Κονγκ, στο Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Μονάχου (δίπλα σε ονόματα όπως ο Ξαβιέ Μποβουά αλλά και ο φετινός κάτοχος του Χρυσού Φοίνικα Απιτσατπόνγκ Βερεζεθακούλ), στο Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Πολωνίας Era New Horizons και στο πρόσφατο Φεστιβάλ της Ουρουγουάης Llamale H. Η διαδρομή δεν τελειώνει εδώ όμως, αφού τo Φεστιβάλ του Ρίο την έχει ήδη εντάξει στο πρόγραμμά του και θα υπάρξει και εντυπωσιακή συνέχεια στη μακρά αυτή φεστιβαλική διαδρομή. | ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΕΡΑΪΔΟΔΙΑΣΩΣΗ - TINKERBELL AND THE GREAT FAIRY RESCUE
| | Αμερικάνικη ταινία , κινουμένων σχεδίων , επιστημονικής φαντασίας , ένα μήνυμα του τι μπορεί να κάνει η δύναμη της φιλίας , της αγάπης και της πίστης . Όπως λέει ο σκηνοθέτης του φιλμ, Μπράντλι Ρέιμοντ, που έγραψε επίσης και την ιστορία για τη μικρή νεράϊδα? η Τίνκερμπελ στην ταινία 'Πίτερ Παν' απο την κλασική ταινία της Disney είναι ήδη ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας? . Στην ταινία οι φωνές είναι των Μέι Γουίτμαν, Μάικλ Σιν, Λούσι Λίου.
Υπόθεση:
Οι νεράιδες έρχονται στην Αγγλία για να φέρουν το καλοκαίρι, και η Τίνκερμπελ, πάντα περίεργη για τον κόσμο γύρω της απομακρύνεται από την ομάδα. Έτσι γνωρίζει την εννιάχρονη Λίζι, ένα μοναχικό κορίτσι που μεγαλώνει δίπλα στον πατέρα της, τον Δρ. Γκρίφιθς. Η Λίζι πιστεύει βαθιά στις νεράιδες, σε αντίθεση με τον πατέρα της, ο οποίος τον περισσότερο χρόνο είναι απορροφημένος με τις επιστημονικές του αναζητήσεις. Η Τίνκερμπελ και η Λίζι αναπτύσσουν έναν ιδιαίτερο δεσμό, καθώς διηγούνται ιστορίες από τους ξεχωριστούς τους κόσμους. Όμως οι νεράιδες δεν πρέπει να έχουν επαφή με τους ανθρώπους, κι έτσι οργανώνεται μια ολόκληρη εκστρατεία για να επιστρέψει η Τίνκερμπελ πίσω, εν μέσω μιας καλοκαιρινής καταιγίδας. Και όλες οι νεράιδες μαζί, με τη βοήθεια της Λίζι, θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να κρατήσουν μυστική την ύπαρξή τους από τους κόλπους της επιστημονικής κοινότητας. Η τρίτη μαγευτική περιπέτεια της Τίνκερμπελ είναι ένα ταξίδι για όλη την οικογένεια.
Ο σκηνοθέτης
Ο Ρέιμοντ εμπνεύστηκε από την πρώτη συνάντηση ανάμεσα στον Πίτερ Παν και την Τίνκερμπελ, όπως την περιέγραψε ο συγγραφέας Τζ. Μ. Μπάρι. ?Λατρεύω τις ιστορίες όπου απλοί, καθημερινοί άνθρωποι βιώνουν εξωπραγματικές καταστάσεις, και πάντα ως παιδί ήλπιζα ότι μια νεράιδα θα με επισκεπτόταν στο δωμάτιό μου? λέει ο Ρέιμοντ. Παρ' όλα αυτά, η συνάντηση της Τίνκερμπελ με τη Λίζι βάζει σε περιπέτειες όλες τις νεράιδες, που πρέπει να επιστρατεύσουν το μυαλό κι τις εξαιρετικές τους ικανότητες για να ξεπεράσουν διάφορα εμπόδια, φυσικά και ανθρώπινα. ?Επειδή οι νεράιδες δε μπορούν να πετάξουν στη βροχή, αναγκάζονται να φτιάξουν μια βάρκα για να ταξιδέψουν. Έτσι βλέπουμε τη μεγάλη διαφορά κλίμακας, καθώς αντιμετωπίζουν κάθε είδος κινδύνου: ένα αυτοκίνητο, έναν καταρράχτη, μία γάτα? λέει ο σκηνοθέτης. Και κάθε μία από τις νεράιδες συνεισφέρει τις δικές της μοναδικές ιδιότητες στην κοινή τους προσπάθεια.
?Είναι μία συναρπαστική περιπέτεια γεμάτη δράση? παρατηρεί η παραγωγός Έλεν Καλάφατικ.Στην πορεία, η Τίνκερμπελ και η Λίζι δημιουργούν ένα δεσμό που υπερβαίνει τη διαφορετικότητα των κόσμων τους. Και τελικά το μήνυμα της ταινίας είναι να μαθαίνεις να πιστεύεις σε αυτούς που αγαπάς. | ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ, ΝΕΡΑΪΔΕΣ, ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ
| | Τα γυρίσματα
Η ταινία ?Η Τίνκερμπελ και η Μεγάλη Νεραϊδοδιάσωση? διαδραματίζεται στην αγγλική επαρχία, λίγο έξω από το Λονδίνο, στο τέλος του περασμένου αιώνα. Για να αποτυπωθεί σωστά το συγκεκριμένο ύφος, ο art director Φρεντ Γουόρτερ έκανε εκτεταμένη έρευνα και πέρασε αρκετό χρόνο στο Λονδίνο αλλά και στη βρετανική εξοχή. ?Ήθελα ο κόσμος αυτός να είναι όσο το δυνατόν πιο πιστευτός, ώστε οι θεατές να ζήσουν τη μαγεία μέσα σε ένα γνωστό σε αυτούς περιβάλλον? εξηγεί ο σκηνοθέτης Μπράντλι Ρέιμοντ. ?Ο Φρεντ δημιούργησε ένα ρεαλιστικό κόσμο που ταυτόχρονα όμως είχε την αίσθηση του φιλμ 'Πίτερ Παν'?.
Ο μαγικός κόσμος της ταινίας είναι γεμάτος από εμπνευσμένα εικαστικά στοιχεία: παρότι η χρωματική παλέτα παραμένει η ίδια, οι νεράιδες αυτή τη φορά φοράνε τα καλοκαιρινά τους ρούχα και καλούνται να μεταμορφώσουν με πρωτότυπους και έξυπνους τρόπους διάφορα αντικείμενα που θα τους χρειαστούν στο ταξίδι τους. Στο υπνοδωμάτιο της Λίζι, οι τοίχοι είναι καλυμμένοι από δικά της σχέδια, όπου βλέπουμε πώς φαντάζεται ένα εννιάχρονο κορίτσι τον κόσμο των νεραϊδών. Για να πετύχουν το ιδανικό αποτέλεσμα, οι δημιουργοί απευθύνθηκαν σε 21 μικρά κορίτσια και τους ζήτησαν τη δική τους οπτική για το θέμα, αποτυπωμένη στο χαρτί. Τέλος η Λίζι, αντιγράφοντας τις επιστημονικές πρακτικές του πατέρα της και με τη βοήθεια της Τίνκερμπελ, δημιουργεί το δικό της οδηγό στον κόσμο των νεραϊδών, ένα βιβλίο γεμάτο πληροφορίες για το Πίξι Χόλοου, την ιστορία του και τους κατοίκους του. | ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ -MOTHER AND CHILD
| | Δραματική ταινία , αμερικανικής παραγωγής με θέμα την υιοθεσία και τις επιπτώσεις της σε σκηνοθεσία Ροντρίγκο Γκαρσία?με τους Ναόμι Γουότς, Ανέτ Μπένινγκ, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Κέρυ Ουάσιγκτον, Τζίμι Σμιτς
Υπόθεση:
Τρείς ιστορίες που συναντιούνται για να καταλήξουν σε μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγχρονη εκτίμηση της μητρότητας και της θέσης που έχει στη ζωή των τριών, τόσο διαφορετικών ηρωίδων, καθώς έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και στάση για τη ζωή τους.
Η ταινία αφορά 3 γυναίκες που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο έχουν εμπλακεί με το θέμα της υιοθεσίας. Έχουμε την γυναίκα που έδωσε - όταν ήταν έφηβη ακόμη- τη κόρη της, τη γυναίκα που όντας υιοθετημένη προσπαθεί να μην δημιουργεί συναισθηματικούς δεσμούς, και τέλος το ζευγάρι που θέλει να υιοθετήσει. Τρεις γυναίκες, τρεις διαφορετικές ιστορίες, τρεις ολοκληρωμένοι χαρακτήρες.
Η ταινία ξεκινά με δύο 14χρονες ηρωίδες που τους στερούν τα παιδιά που γεννούν μετά από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Ένα βλέμμα μόνο μετά τον τοκετό, κι αμέσως ο χωρισμός του βρέφους από την μητέρα με τη συγκατάθεση των γονιών των ανήλικων μητέρων .
Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, είμαστε μάρτυρες των οδυνηρών αποτελεσμάτων που δημιούργησε αυτός ο διαχωρισμός στις δύο ηρωίδες. Η Κάρεν (Annette Bening,) δεν έχει παντρευτεί. Φροντίζει την μητέρα της (Eileen Ryan), που είναι αυτή που πήρε την μοιραία απόφαση, και φέρεται ψυχρά και αδέξια στο κοινωνικό της περιβάλλον . Η Ελίζαμπεθ (Naomi Watts) έχει «θάψει» τον εαυτό της στην εργασία, ζει χωρίς έρωτα, μόνο με ευκαιριακό σεξ. Σκληρή δικηγόρος και καριερίστα, έρχεται αντιμέτωπη με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη που την κρατάει πίσω επαγγελματικά.
Η Λούσυ (Kerry Washington)δεν μπορεί να κάνει παιδιά, και με τον σύζυγό της (David Ramsey) προσπαθεί να υιοθετήσει και μεσω της κοινωνικής υπηρεσίας αναζητούν μια νεαρή μέλλουσα μητέρα που να είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει το μωρό της όταν βρεθούν οι κατάλληλοι θετοί γονείς. ?Με τις ζωές και τη μοίρα τους συνδεδεμένες μεταξύ τους, οι τρεις γυναίκες θα έρθουν αντιμέτωπες με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον καθώς η καθεμιά τους αναζητά το δυνατότερο δεσμό ? την αγάπη της μάνας με το παιδί της.
Ο Σκηνοθέτης
Αρχικά δεν υπήρξε πλοκή, μόνο μια ασαφής ιδέα σχετικά με δύο ξένους που έχουν πεθυμήσει ο ένας τον άλλον, και πως αυτή η επιθυμία είχε διαμορφώσει και παραμορφώσει τον ψυχικό τους κόσμο. Ήλπιζα να είναι ένα πορτραίτο ανάμεικτων συναισθημάτων και των συνδεόμενων ζωών δύο γυναικών, και στη συνέχεια τριών.
Δεν έχω ιδέα από ποιο κομμάτι του εαυτού μου προήλθε όλο αυτό-δεν αναγνώριζα καν τον εαυτό μου σ? αυτή την ιστορία-(πιθανότατα να προήλθε από το φόβο που έχει κάθε γονιός να αποχωριστεί το παιδί του λόγω συνθηκών, ασθένειας, ατυχήματος, παρεξήγησης-αλλά κανείς γονιός που έχει σώας τα φρένας δεν θα έδινε φωνή σ? αυτούς τους φόβους). Το μόνο που ήταν ξεκάθαρο εξ? αρχής ήταν αυτό: Θα πέταγα μόνο μέχρι το σημείο που τα φτερά των ηθοποιών μου, μου επέτρεπαν. Δεν γνωρίζω πως λειτουργούν οι ηθοποιοί. Προσωπικά δεν έχω παίξει ποτέ (εκτός κάποιων σχολικών παραστάσεων), ούτε σπούδασα υποκριτική. Έχω μόνο μια ιδέα ενός ονειροπόλου για τα πράγματα που κάνουν οι ηθοποιοί για να αναπτύξουν τους ρόλους τους-τις εσωτερικές συζητήσεις που κάνουν, τις εξουθενωτικές συνειδητοποιήσεις που έχουν, καθώς ψάχνουν σε ένα φανταστικό χαρακτήρα στοιχεία του εαυτού τους. Τίποτα ανθρώπινο δεν μπορεί να είναι ξένο σε εκείνους.
Η πρωταγωνίστρια
Η Ναόμι Γουότς είναι μια καταξιωμένη ηθοποιός, καθώς το 2004, πήρε το Όσκαρ Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για το ρόλο της στα 21 Γραμμάρια του Αλεχάνδρο Γκονζάλεζ Ινιαρίτου. Η ερμηνεία της στα 21 Γραμμάρια, όπου πρωταγωνίστησε με τον Σον Πεν και το Μπενίσιο Ντελ Τόρο, της χάρισε και το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας από την Ένωση Κριτικών του Λος Aντζελες, της Ουάσινγκτον και του Σαν Ντιέγκο, όπως και υποψηφιότητες για τα βραβεία SAG, BAFTA και Golden Satellites. Στην πρεμιέρα της ταινίας το 2003 στο φεστιβάλ της Βενετίας, έλαβε το βραβείο κοινού για την ερμηνεία της.
| SPLICE
| | Ταινία επιστημονικής φαντασίας , συμπαραγωγή ΗΠΑ-Καναδά-Γαλλίας σε σκηνοθεσία Βιντσέντζο Νατάλι με τους Αντριέν Μπρόντι, Σάρα Πόλεϊ.
Υπόθεση:
Το Splice ξεκινά με τον Κλάιβ Νίκολι και την Έλσα Καστ, δύο νεαρούς Τούρκους επιστήμονες γενετικής, οι οποίοι είναι ομάδα και στη δουλειά και στη ζωή. Η δημιουργία του Φρεντ και της Τζίντζερ, δύο πλήρως λειτουργικών υβριδίων (μετά από συνδυασμό ασπόνδυλου και σπονδυλωτού) θεωρείται πρωτοποριακή και ως εκ τούτου απολαμβάνουν την εκτίμηση της επιστημονικής κοινότητας.
Μεθυσμένοι από την επιτυχία τους, αλλά και εκνευρισμένοι από την απόφαση της Newstead να πάψει να επιδοτεί το πρόγραμμά τους, δημιουργούν κρυφά, συνδυάζοντας DNA ζώου και ανθρώπου, ένα νέο πλάσμα ? την Ντρεν. ?Η Ντρεν γίνεται κυριολεκτικά το τρίτο τους παιδί" , όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης βάζονται και άλλες διαστάσεις και μηνύματα που θέλει να περάσει με την ταινία:
?Είμαστε σε θέση να διερευνήσουμε γονικά θέματα με έναν εντελώς καινούργιο τρόπο. Αυτό είναι το βασικό θέμα της ταινίας και παράλληλα με αυτό, υπάρχει και το βασικό θέμα της ηθικής και των τεράτων. Ο Νατάλι (σσ ο σκηνοθέτης) πιστεύει ότι η δημιουργία της Ντρεν επηρεάζει καταλυτικά τις σκοτεινότερες παρορμήσεις του Κλάιβ και της Έλσα που πυροδοτούν μια καταστροφική αλυσιδωτή αντίδραση επιστημονικών ιδεολογιών στη σκιά των όσων επιτάσσει η γονική ηθική. Αυτό ουσιαστικά κάνει και τη μεγάλη ανατροπή, καθώς τέρατα γίνονται οι διαυγείς και άμεμπτοι επιστήμονες και όχι το ίδιο το πλάσμα.
"Το Splice είναι μια ταινία στην οποία βλέπουμε ανθρώπους να γίνονται τέρατα, την ίδια στιγμή που το ίδιο το πλάσμα παραμένει αθώο. Στην ουσία πρόκειται για ένα ψυχόδραμα, πράγμα που το διαχωρίζει από όλες τις τύπου "Φρανκενστάιν" απόπειρες που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Το Splice επίσης, αποτελεί μια κριτική ματιά προς τις γενιές που εκπροσωπούν ο Κλάιβ και η Έλσα. Είναι πιο έξυπνοι παρά σοφοί, και ενώ μπορούν να παίξουν με τα "δομικά υλικά" της ζωής, δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν σε βάθος τι σημαίνει ζωή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια ταινία 'ενηλικίωσης', υπό την έννοια ότι ο Κλάιβ και η Έλσα αναγκάζονται να ωριμάσουν και να γίνουν υπεύθυνοι γονείς. Και φυσικά, η Ντρεν ζει τη δική της ανάπτυξη και μετάλλαξη. Θα μπορούσε επίσης, σε ένα άλλο επίπεδο, να αποτελεί μια μεταφορά της εξέλιξης της ανθρωπιάς μας ή της γενικότερης εξέλιξης του ανθρώπου," εξηγεί ο Νατάλι.?"Αυτό που μου αρέσει σε αυτή την ιστορία είναι ότι δείχνει πόσο ενθουσιώδεις μπορούν να είναι οι νέοι. Κι ενώ αυτό θεωρητικά, είναι κάτι πολύ θετικό, η ιστορία αποδεικνύει ότι τελικά οι νέοι άνθρωποι είναι απρόσεκτοι," λέει ο Έντριαν Μπρόντι, ο ηθοποιός που ενσαρκώνει τον Κλάιβ Νίκολι. | ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΚΙ ΕΝΑ NOODLE BAR - A WOMAN, A GUN AND A NOODLE SHOP
| | Δραματική ταινία , κινεζικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Ζανγκ Γιμού , ο οποίος , όπως έχει πει επέλεξε να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή της κλασικής ταινίας "Μόνο Αίμα" των αδερφών Κοέν, ποτίζοντάς τη με μαύρο χιούμορ. Η ταινία διαγωνίστηκε στο 60ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου και παίζουν οι : Χονγλέι Σαν, Νι Γιαν, Νταχόνγκ Νι, Ζιάο Σεν-Γιανγκ, Ζιαοξουάν Γουάνγκ
Υπόθεση:
Ο Ουάνγκ είναι ένας καταθλιπτικός, πανούργος και πλεονέκτης ιδιοκτήτης εστιατορίου noodles. Η παραμελημένη σύζυγός του τον απατά με έναν υπάλληλό του, αλλά εκείνος παρακολουθεί την κάθε τους κίνηση. Αποφασίζει να αναθέσει τη δολοφονία τους στον αστυνομικό Ζανγκ, νομίζοντας πως έχει βρει την ιδανική λύση για να δώσει τέλος σε αυτή την ιστορία. Ο Ζανγκ όμως είναι εξίσου μοχθηρός και έχει τους δικούς στόχους ?
Ο Ζανγκ Γιμού, γεννήθηκε στην Κίνα το 1950 και με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο "Κόκκινοι Αγροί" (1987) κέρδισε τη Χρυσή Aρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ενώ θεωρείται ένας από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της εποχής. Ήταν επίσης ο βασικός σκηνοθέτης των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου του 2008. | ΕΙΜΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ -IO SONO L' AMORE
| | Δραματική ταινία , ιταλικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Λούκα Γκουαντανίνο με τους Τίλντα Σουίντον, Φλάβιο Παρέντι, Εντουάρντο Γκαμπριελίνι, Aλμπα Ροργουάχερ, Μαρίζα Μπέρενσον
Υπόθεση:
Μια αριστοκρατική Art Deco βίλα του Μιλάνου, που ανήκει στους Ρέκι μια πανίσχυρη οικογένεια βιομηχάνων. Είναι η βραδιά των γενεθλίων του ιδρυτή της επιχείρησης, που πρόκειται ν? ανακοινώσει την αλλαγή σκυτάλης στη μικρή αυτοκρατορία που ο ίδιος δημιούργησε. Στη διάρκεια του δείπνου, ο γοητευτικός εγγονός του Εντοάρντο παρουσιάζει την κοπέλα που θέλει να παντρευτεί, η αδελφή του Ελιζαμπέτα χαρίζει ένα πίνακα στο παππού της κι ένας νεαρός σεφ κάνει μια απροσδόκητη εμφάνιση. Έτσι αρχίζει μια αφήγηση που παρακολουθεί την οικογένεια Ρέκι και τα μυστικά της, κάτω από ένα μικροσκόπιο που βγάζει στην επιφάνεια όλη τη διακριτική γοητεία της μιλανέζικης μπουρζουαζίας, αλλά και όλη την υποκρισία της.
Διακρίσεις ? Συμμετοχές:
- Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Boulder International Film Festival
- Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την Τίλντα Σουίντον στο Dublin
International Film Festival (Dublin Film Critics Award for Best Female Performance - Tilda Swinton).
- Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο 2009
- Επίσημη συμμετοχή στο τμήμα Ορίζοντες του Φεστιβάλ Βενετίας 2009 | ΔΩΡΗΤΗΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ - THE SWITCH
| | Δραματική κομεντί , αμερικάνικης παραγωγής με θέμα την μητρότητα που στις μέρες μας έρχεται για τη γυναίκα , όλο και πιό αργά...
Σε σκηνοθεσία Τζος Γκόρντον- Γουίλ Σπεκ με τους Τζένιφερ Aνιστον , Τζέισον Μπέιτμαν, Τζούλιες Λιούις, Πάτρικ Γουίλσον.
Υπόθεση:
Η Jennifer Aniston (Κάσι) πρωταγωνιστεί μαζί με τον Jason Bateman σ' αυτή την κωμωδία, όπου υποδύεται μια έξυπνη γυναίκα, που αγαπάει την διασκέδαση και τον εργένικο τρόπο ζωής, και παρά τις έντονες αντιρρήσεις του καλύτερου φίλου της Wally (Bateman), αποφασίζει πως είναι η ώρα να αποκτήσει ένα μωρό. Ακόμη και αν αυτό χρειαστεί να το κάνει μόνη της , με εξωσωματική χρησιμοποιώντας σπέρμα απο ένα γοητευτικό δότη σπέρματος (Patrick Wilson). Στο .. πάρτι γονιμοποίησης ο καλός της φίλος , που τα έχει πιεΙ αντικαθιστά το σπέρμα του δότη με το ? δικό του , εν αγνοία βέβαια της Κάσι? Επτά χρόνια μετά η Κάσι και ο 7χρονος γιος της εμφανίζονται και πάλι στη ζωή του Wally και το μυστικό αποκαλύπτεται και οι ζωές τους αναστατώνονται. | ΠΙΡΑΝΧΑΣ 3D - PIRANHA 3-D
| | Tαινία τρόμου , αμερικανικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Αλεξάντρ Αζά με τους Ελίζαμπεθ Σου, Βινγκ Ρέιμς, Ρίτσαρντ Ντρέιφους.
Υπόθεση:
Ο τρόμος εμφανίζεται στην ονειρική λίμνη Βικτώρια. Όλα ξεκίνησαν απο μια αναπάντεχη υποθαλάσσια δόνηση , που έφερε στην επιφάνεια αμέτρητα πιράνχας. Μια ομάδα ανθρώπων και η τοπική αστυνομικός Τζούλι Φόρεστερ, συνεργάζονται και ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποφύγουν να γίνουν τροφή στα αιμοβόρα ψάρια! Η Τζούλι ρισκάρει τα πάντα για να καταστρέψει τα υδρόβια σαρκοφάγα ψάρια, προκειμένου να σώσει τη λίμνη και την οικογένειά της.
Η πρωταγωνίστρια
Η Τζούλι Φόρεστερ (Ελίζαμπεθ Σου), σαν αστυνομικός στην περιοχή ( είναι για την ακρίβεια διοικητική υπάλληλος της λίμνης ), μέχρι να εμφανιστούν τα πιράνχας, είναι μια μητέρα που πρέπει να τα βγάλει πέρα με τον επαναστημένο γιο της και τα άλλα δύο μικρότερα παιδιά της, αλλά και με διάφορους γλεντζέδες που δημιουργούν επεισόδια.
"Η φυσικότητα του ρόλου πραγματικά με συνάρπασε", δηλώνει η Σου. "Πιστεύω επίσης ότι, αν ήταν κάποιος άλλος σκηνοθέτης, ίσως να μην με ενδιέφερε τόσο ο ρόλος, όμως γνωρίζοντας πόσο ταλαντούχος είναι ο Αζά αλλά και την δουλειά του στο παρελθόν και ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει αρκετή ένταση και δράμα, όλο αυτό με κέρδισε.""Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν όταν πήγα να κάνω την πρώτη επικίνδυνη σκηνή και μου φαινόταν τόσο δύσκολο όλο αυτό. Ήμουν πολύ φοβισμένη, η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Είναι η στιγμή της ταινίας που, μετά από το αιματοκύλισμα όπου εκατοντάδες παιδιά έχουν γίνει τροφή των σαρκοβόρων ψαριών, λαμβάνω ένα τηλεφώνημα από τον γιο μου που μου λέει ότι βρίσκεται σε μια βάρκα με τα αδέρφια του. Υποτίθεται ότι θα ήταν στο σπίτι να τα προσέχει, όμως είναι σε μια βάρκα που βυθίζεται. Αμέσως συνειδητοποιώ ότι βρίσκομαι με 10 παιδιά στη βάρκα μου να αιμορραγούν και πρέπει να βρω έναν τρόπο να τα σώσω."
Για τον ρόλο του Τζέικ, του μεγαλύτερου γιου της Τζούλι, ο Αζά πήρε τον Στίβεν Μακ Κουίν, εγγονό του θρυλικού Στιβ Μακ Κουίν. "Έχει κάτι από Ματ Ντίλον, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον", τονίζει ο σκηνοθέτης, Αλεξάντρ Αζά, "γιατί έχει έναν "αφελή" τρόπο να περιγράφει και ήταν κατάλληλος για τον ρόλο. Όταν όμως ο κίνδυνος κάνει την εμφάνισή του, δείχνει το απαραίτητο σθένος και τη δύναμη να τον αντιμετωπίσει."
Η ταινία πάντως ακολουθώντας τα χνάρια των αντίστοιχων παλαιότερων ταινιών "Τα Σαγόνια του Καρχαρία" το 1975 και "Piranha" του 1978 , έκανε εισπρακτική επιτυχία 10 εκατομμυρίων εισιτηρίων , το πρώτο Σαββατοκύριακο της προβολής της. |
Aρχείο Ταινιών υπόλοιπων εβδομάδων |
 |
|
