Δραματική ταινία , τουρκικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Σεμίχ Καπλάνογλου με τους Μπόρα Aλτας, Έντγκαρ Μπεσικσίογλου, Τουλίν Οζέν
Υπόθεση
Ο Γιουσούφ είναι μοναχοπαίδι και ζει με τους γονείς του σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή. Για το νεαρό αγόρι, το γειτονικό δάσος είναι μέρος μυστηρίου και περιπέτειας όπως το ζει ενώ συνοδεύει τον πατέρα του στη δουλειά καθημερινώς. Ο πατέρας του ο Γιακούπ, είναι μελισσοκόμος και έχει τοποθετήσεις τις ειδικώς κατασκευασμένες κυψέλες του στην κορυφή των πιο ψηλών δέντρων του δάσους. Ο Γιουσούφ και ο Γιακούπ έχουν μια πολύ δυνατή σχέση, μοιράζονται τα ίδια όνειρα και έχουν τα δικά τους μυστικά. Από την άλλη μεριά, στο σχολείο ο Γιουσούφ έχει μια δυσάρεστη σχέση με τους συμμαθητές του λόγω της δυσλεξίας που τον κάνει να ντρέπεται την ώρα των μαθημάτων. Κι ενώ οι ανησυχίες του για το σχολείο εξακολουθούν, ο πατέρας του πρέπει να ταξιδέψει σ' ένα μακρινό δάσος για μια ριψοκίνδυνη αποστολή. Με τους οικονομικούς πόρους της οικογένειας να λιγοστεύουν εξαιτίας της ολοένα και πιο συχνής "εξαφάνισης" των μελισσών, ο Γιακούπ δεν έχει άλλη λύση από το να μεταφέρει τις κυψέλες του σε άλλη ορεινή περιοχή. Όμως οι μέρες περνούν και αυτό ανησυχεί τόσο τον Γιουσούφ όσο και την μητέρα του. Η απόφαση του νεαρού αγοριού ν' αναζητήσει τον πατέρα του, θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια που έως τότε δεν είχε ποτέ «περπατήσει».
Σημειώμα του σκηνοθέτη
Το «Μέλι» είναι η τρίτη ταινία της «Τριλογίας του Γιουσούφ». Η ιδέα για την τριλογία, μου ήρθε ενώ ξαναδιάβαζα ένα σενάριο το οποίο είχα γράψει καιρό πριν και που πάνω-κάτω μιλάει για την ιστορία του νεαρού Γιουσούφ, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο «Γάλα». Ενώ διαμόρφωνα τον χαρακτήρα του Γιουσούφ, άρχιζα να σκέφτομαι τόσο το μέλλον του ως ενήλικα (στο «Αυγό») όσο και το παρελθόν του ως μικρό παιδί (τώρα, στο «Μέλι»). Αυτές οι ιδέες με βοήθησαν στο να δώσω σάρκα και οστά στην τριλογία. Ξεκίνησα με το «Αυγό», πιθανώς επειδή ήθελα να δείξω κατευθείαν την κύρια ουσία του χαρακτήρα του Γιουσούφ. Η τριλογία μπορεί να «διαβαστεί» ως ένα εκτεταμένο φλασμπάκ, ωστόσο καμία από τις τρεις ταινίες δεν είναι εποχής. Όλες διαδραματίζονται στη σύγχρονη Τουρκία, σε διάφορα μέρη, με μια ποικιλία στις σχέσεις όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί και με βάση τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Τέλος, αποφάσισα να μη μιλήσω ούτε και να αποκαλύψω τα μυστηριώδη μέρη του χαρακτήρα του Γιουσούφ, την οποιαδήποτε εμφανή ή όχι σχέση των ταινιών μεταξύ τους, όπως και τα σκοτεινά στοιχεία που αυτές σίγουρα έχουν.
Η ταινία έχει κερδίσει Βραβείο Χρυσής Aρκτου Καλύτερης Ταινίας & Ειδικό Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2010.
Και όπως λέει ο σκηνοθέτης στο «Μέλι» για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Γιουσούφ , χρησιμοποίησε δικές του εμπειρίες απο τα παιδικά του χρόνια .
Η έρευνα για τον νεαρό Γιουσούφ
Ψάξαμε για τον Γιουσούφ σε διάφορες πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά σε πολλές περιοχές για μήνες. Μια μέρα, στο δρόμο ψάχνοντας για τον πρωταγωνιστή ,, είδα τον Bora Altas να κάνει ποδήλατο. Βγήκα από το αμάξι και τον παρατηρούσα. Αμέσως ένιωσα ότι αυτός ήταν ο Γιουσούφ που έψαχνα. Είναι ένα ευαίσθητο, έξυπνο παιδί που έχει χτίσει το δικό του κόσμο.
ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ -WITHOUT BORDERS
Ελληνική ταινία σε σκηνοθεσία Νίκου Γαϊτατζή με τους Γιώργο Βογιατζή, Γιώργο Χωραφά, Δωροθέα Μερκούρη, Σπύρο Παπαδόπουλο, Απόστολο Γκλέτσο
Υπόθεση
Ο Θανάσης, είναι ένας καλοκάγαθος πλανόδιος πωλητής, οποίος έχει αναλάβει υπό την προστασία του την μικρή Μελίσα, ένα πεντάχρονο κοριτσάκι που η μητέρα της Μίλλα, μετανάστρια από την Ρωσία, του την εμπιστεύτηκε, προκειμένου να αναζητήσει την τύχη της στην Αμερική. Όλα θα ανατραπούν στη ζωή τους, όταν η Μίλλα επιστρέφει στην Ελλάδα με τον άνδρα της, για να πάρει την κόρη της στην Αμερική. Η Μελίσα πρέπει να αποχωριστεί τον άνθρωπο που θεωρεί πατέρα της, ενώ ο Θανάσης είναι αναγκασμένος να συνηθίσει να ζει και πάλι μόνος του, χάνοντας το μοναδικό πλάσμα που έδινε χαρά στην καθημερινότητα του. Με την προτροπή ενός φίλου του και την συμπαράσταση των γειτόνων του, ο Θανάσης θα ταξιδέψει στην Αμερική για να συναντήσει για μια ακόμη φορά την Μελίσα. Στην προσπάθεια του αυτή θα τον βοηθήσει ένας στενός του συγγενής, σε ένα ταξίδι πολύ διαφορετικό από αυτό που περίμενε όταν έφευγε από την Ελλάδα.
Η ταινία γυρίστηκε στις ΗΠΑ , στο Μεξικό και στην Αθήνα
Ο σκηνοθέτης
Ο Νίκος Γκαϊτατζής αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, στο Σικάγο, με BA στο σενάριο και την σκηνοθεσία. Έχει σκηνοθετήσει, γράψει και επιμεληθεί την παραγωγή σε αρκετές ταινίες μικρού μήκους. Έχει, επίσης, εργαστεί στο Lee Strasberg Theatre Institute στο Λος Aντζελες. Μετά από επιτυχημένη πορεία ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης θεάτρου επέστρεψε στην πρώτη του αγάπη, τον κινηματογράφο.
Η μουσική
Τη μουσική και τα τραγούδια που ακούγονται στο soundtrack της ταινίας υπογράφει ο Γιώργος Θεοφάνους. Το soundtrack, το οποίο κυκλοφορεί από την ΕΜΙ, περιλαμβάνει συνολικά 26 μουσικά θέματα και τραγούδια.
Το τραγούδι που ακούγεται στους τίτλους της ταινίας ερμηνεύει με την χαρακτηριστικά μοναδική φωνή του ο Γιώργος Νταλάρας, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Στην ταινία ακούγεται επίσης το τραγούδι "Aνθρωποι" με τη φωνή του Πασχάλη Τερζή σε στίχους του Θάνου Παπανικολάου ενώ το soundtrack συμπληρώνεται απο άλλα τέσσερα καινούργια τραγούδια.
Το ?Com ΄On? σε μουσική του Γιώργου Θεοφάνους και του Δημήτρη Funkyfly Σταματίου και του Διονύση Σταματόπουλου, σε στίχους του Βο και του Gale Petrou με τον BO και την Τάνια Κικίδη στα φωνητικά, το Sugar Queen σε στίχους των Θάνου Παπανικολάου/ Aaron Curtis/ Leonidas (Freakchild) Hatzaras με ερμηνευτές τα Κόκκινα Χαλιά όπως επίσης το Save Me (στίχοι Νικόλας Μεταξάς) και το Ξέχασέ με (σε ελληνικούς στίχους του Θάνου Παπανικολάου) το οποίο είναι το πρώτο τραγούδι που ηχογραφεί ο Νικόλας Μεταξάς, γνωστός στο ελληνικό κοινό από τη συμμετοχή του στο Χ Factor.
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΛΒΙΑ -IN THE CITY OF SYLVIA / EN LA CIUDAD DE SYLVIA
Δραματική ταινία με θέμα τον έρωτα και μάλιστα τον έρωτα με την πρώτη ματιά .Με φόντο το όμορφο Στρασβούργο , ο ήρωας αναζητά την γυναίκα που είδε μόνο μια φορά αλλά την ερωτευτηκε παράφορα. Το όνομα της Σύλβια. Σαν όλους τους ερωτευμένους βλέπει την φιγούρα της παντού...Σε σκηνοθεσία Χοσέ Λουίς Γκουερίν με τους Πιλάρ Λοπέζ ντε Αγιάλα, Ξαβιέ Λαφίτ
Υπόθεση
Ημέρες καύσωνα, κι ένας τουρίστας, περνά τα απογεύματα του, ζωγραφίζοντας σε ένα καφέ. Περιμένει τη γυναίκα που τη λένε Σύλβια, που γνώρισε πριν χρόνια στην ίδια πόλη. Σχεδιάζει τις φιγούρες όλων των γοητευτικών γυναικών που περνούν δίπλα του- οποιαδήποτε από αυτές θα μπορούσε να είναι εκείνη. Μια μέρα, πιστεύει ότι πραγματικά την είδε, και θα αρχίσει να την αναζητά μέσα στην πόλη.
Ισπανογαλλικής παραγωγής η ταινία συμμετείχε το 2007 στο Φεστιβάλ Βενετίας και στο Φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο , κερδίζοντας βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας.
THE TOWN
Αμερικάνικη αστυνομική ταινία , βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τσακ Χόγκαν, ?Prince of Thieves?. Ο συγγραφέας με καταγωγή από την Μασαχουσέτη, τοποθέτησε το αστυνομικό του δράμα στο Τσάρλσταουν για έναν λόγο: η συγκεκριμένη γειτονιά της Βοστόνης έχει βγάλει τους περισσότερους ληστές τραπεζών και αυτοκινήτων από κάθε άλλο τετραγωνικό μίλι στον κόσμο. Η εγκληματικότητα στο Τσάρλσταουν, ερμηνεύεται απο το γεγονός ότι παλιά στην περιοχή λειτουργούσε φυλακή υψίστης ασφαλείας, που οδήγησε στην διαιώνιση μιας κουλτούρας παρανομίας. Την ταινία σκηνοθετεί ο Μπεν Aφλεκ, ο οποίος αναφέρει :?Ήταν κάτι σαν φαύλος κύκλος. Οι άνθρωποι φυλακίζονταν, οι οικογένειες τους μετακόμιζαν εκεί και όταν αποφυλακίζονταν και επέστρεφαν στις οικογένειες τους, δημιουργούνταν μια κοινότητα γύρω από την φυλακή. Είναι κάτι που το βιβλίο αφήνει να εννοηθεί?και το συμπεριλάβαμε και στην ταινία, ότι οι ληστείες τραπεζών ήταν μια παράδοση που περνούσε από τους πατεράδες στους γιους.?
Στην ταινία , πρωταγωνιστής , εκτός απο σκηνοθέτης , είναι ο Μπεν Aφλεκ, μαζί με τους Ρεμπέκα Χολ, Τζον Χαμν, Τζέρεμι Ρένερ, Μπλέικ Λάιβλι, Πιτ Πόστλγουεϊτ, Κρις Κούπερ
Υπόθεση
Κάθε χρόνο, στην Βοστόνη, γίνονται περισσότερες από 300 ληστείες. Από μια γειτονιά της όμως, το Τσάρλσταουν, προέρχονται οι περισσότεροι ληστές τραπεζών και αυτοκινήτων από οπουδήποτε αλλού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας από αυτούς είναι ο Νταγκ ΜακΡέι (Μπεν Aφλεκ). Ο Νταγκ όμως είναι διαφορετικός απο τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του.Είχε την ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον?να γίνει επαγγελματίας παίκτης στο χόκεϋ?αλλά την κατέστρεψε μόνος του. Έπεσε στα ναρκωτικά και αποκλείστηκε. Έτσι δεν κατάφερε να ξεφύγει από το να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, που ήταν ληστής , ενώ η μητέρα του , τους είχε εγκαταλείψει. Με την τροπή που πήρε η ζωή του , έγινε αρχηγός μιας συμμορίας αδίστακτων ληστών που περηφανεύονται πως κάνουν τις κομπίνες τους, χωρίς ποτέ κανείς να τους πιάνει. Η μοναδική οικογένεια του Νταγκ είναι οι συνεργάτες του στις ληστείες και κυρίως ο Τζεμ (Τζέρεμι Ρένερ), που παρότι επικίνδυνος και οξύθυμος, είναι με τον Νταγκ σαν αδέλφια. Όλα όμως θα αλλάξουν , όταν στην τελευταία τους δουλειά, ο Τζεμ θα πάρει μαζί τους έναν όμηρο: την βοηθό διευθυντή της τράπεζας, Κλερ Κίσι (Ρεμπέκα Χολ).Την αφήνουν βέβαια λίγο μετά ελεύθερη αλλά όταν αργότερα ανακαλύπτουν ότι μένει κι αυτή στο Τσάρλσταουν, ο Τζεμ αρχίζει να ανησυχεί , μήπως εκείνη τους αναγνωρίσει . Γνωρίζοντας τα όρια του Τζεμ, ο Νταγκ αρχίζει να παρακολουθεί την Κλερ, η οποία δεν έχει ιδέα για το ποιός είναι αυτός ο γοητευτικός άγνωστος που μπήκε στη ζωή της... Για τον Ντάγκ η σχέση του με την Κλερ μετατρέπεται σε ένα παθιασμένο έρωτα, και συνειδητοποιεί πως θέλει να αλλάξει τη ζωή που κάνει και να φύγει από την πόλη του. Με τους ομοσπονδιακούς, όμως, πράκτορες και κυρίως τον Πράκτορα Φόλεϊ (Τζον Χαμ) να τους κυνηγά , ο Νταγκ αντιλαμβάνεται πως το να ξεφύγει δεν είναι εύκολο Και φοβάται ότι τα δικά του μπλεξίματα μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο την ζωή της Κλερ. Οι μόνες του επιλογές; Να προδώσει τους φίλους του ή να χάσει την γυναίκα που αγαπά.
Η παραγωγή
?Κάναμε αρκετή έρευνα,? μας λέει ο Aφλεκ. ?Πήγαμε σε φυλακές και μιλήσαμε με πρώην ληστές τραπεζών. Συναντήσαμε επίσης πράκτορες του FBI, αντίστοιχης δικαιοδοσίας με τον Πράκτορα Φόλεϊ, τον χαρακτήρα που υποδύεται ο Τζον Χαμ. Αρχίσαμε να βάζουμε όλα όσα μάθαμε στο σχέδιο της ιστορίας μας. Θέλαμε να έχουμε όσες περισσότερες λεπτομέρειες και συνισταμένες μπορούσαμε.?
Το ?The Town? γυρίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στην Βοστόνη, τόσο στο Τσάρλσταουν, όσο και στο Βόρειο τμήμα, στο Κέιμπριτζ και το στάδιο Fenway Park. Το Fenway Park είναι το παλιότερο στάδιο μπέιζμπολ, στο οποίο γίνονται παιχνίδια για το επαγγελματικό πρωτάθλημα των ΗΠΑ. Ήταν το μέρος που χρησιμοποιήθηκε για την σημαντικότερη σκηνή δράσης της ταινίας. Στην ταινία έπαιξαν, επίσης, αρκετοί ντόπιοι σαν κομπάρσοι, όπως και αρκετοί πρώην αστυνομικοί και ληστές.
Ο Aφλεκ και ο συν-σεναριογράφος Aαρον Στόκαρντ ανακάλυψαν πολύ σύντομα, ότι παρά την κοντινή απόσταση ανάμεσα στην πόλη που μεγάλωσαν (και οι δυο είναι από την Βοστόνη) και το Τσάρλσταουν , οι διαφορές ανάμεσα στις 2 περιοχές ήταν τεράστιες. ?Ο Μπεν κι εγώ μεγαλώσαμε στο Κέιμπριτζ που είναι ένα βήμα από το Τσάρλσταουν. Υπήρχαν όμως πολλά που δεν ξέραμε,? λέει ο Στόκαρντ, που δούλεψε με τον Aφλεκ και στο σενάριο του ?Gone Baby Gone.? ?Ξέραμε τις φήμες που υπήρχαν, αλλά υποθέταμε πως είναι αρκετά παραφουσκωμένες. Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ότι όλες οι ιστορίες που είχαμε ακούσει για το Τσάρλσταουν ήταν αληθινές, κάτι που έκανε την ιστορία ακόμη πιο ενδιαφέρουσα για εμάς.?
RESIDENT EVIL: ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ
Μια από τις πιο δημοφιλείς σειρές ταινιών, το "Resident Evil"( επιστημονικής φαντασίας) βασίζεται στα ομώνυμα επιτυχημένα video games. Οκτώ χρόνια μετά το ντεμπούτο της πρώτης ταινίας , ο σκηνοθέτης Πώλ Aντερσον , επανέρχεται με την τέταρτη ταινία και πρωταγωνίστρια την Μίλα Γιόβοβιτς. Η ταινία γυρίστηκε με το σύστημα 3D κάμερας που επινόησε και χρησιμοποίησε στο "Avatar" ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον. Ένα από τα χαρακτηριστικά της τεχνολογίας 3D είναι ότι βάζει το κοινό μέσα στην ιστορία, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη.
"Απορροφά τον θεατή. Είναι το ίδιο με ό,τι έκανε ο ήχος όταν ήμουν παιδί. Τώρα πλέον το 3D κάνει ό,τι έκανε ο ήχος για 20 ολόκληρα χρόνια στον κινηματογράφο. Σε βοηθά να μπεις μέσα σ' έναν κόσμο που απεικονίζεται στην ταινία."
Στην ταινία αυτή παίζουν ακόμη οι Aλι Κάρτερ, Γουέντγουορθ Μίλερ, Σιένα Γκίλορι, Σπένσερ Λόκι. Η Μίλα Γιόβοβιτς επιστρέφει ως Aλις κι έρχεται ξανά αντιμέτωπη με αμέτρητους ζωντανούς-νεκρούς. Μαζί της επιστρέφει η Aλι Λάρτερ ("Heroes"), ενώ ο Ουέντγουορθ Μίλερ κάνει την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση μετά το "Prison Break".
Υπόθεση
Σε έναν κόσμο ρημαγμένο από έναν ιό, που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, η Aλις συνεχίζει το ταξίδι της για την εύρεση επιζώντων. Μια πληροφορία θα την οδηγήσει στο Λος Aντζελες, όπου υποτίθεται πως βρίσκεται ένα λιμάνι σωτηρίας. Η πόλη όμως είναι κατακλυσμένη από ζόμπι και η Aλις πλησιάζει σε μια θανάσιμη παγίδα.Η νέα ταινία συνεχίζει από το σημείο που μας είχε αφήσει η προηγούμενη. "Η Aλις έχει καταφέρει να αποδράσει από την εταιρεία Umbrella και πάλι", τονίζει ο παραγωγός Ντον Κάρμοντι. "Πηγαίνει προς την Αλάσκα αναζητώντας πιθανούς επιζώντες από τον ιό. Η περιπέτεια ξεκινά όταν επανεμφανίζεται μια παλιά της φίλη και προσπαθούν μαζί να ανακαλύψουν τι συνέβη στους συντρόφους τους."
Αυτό που ανακαλύπτουν στο ταξίδι τους είναι ένας τρομερά άγνωστος κόσμος, που μαστίζεται από τον ιό Τ. Λίγοι άνθρωποι επιζούν ακόμη και οι αθάνατοι έχουν γίνει πιο δυνατοί και περισσότερο έξυπνοι. Η τοποθεσία όπου λαμβάνει χώρα η περισσότερη δράση είναι μια εφιαλτική αναπαράσταση του σημερινού Λος Aντζελες. "Την τελευταία φορά, η δράση γινόταν σε ένα post-apocalyptic Λας Βέγκας. Αυτή τη φορά δουλέψαμε με την ιδέα του Χόλιγουντ σε μια περίοδο θερμοπυρηνικού χειμώνα", αποκαλύπτει ο Τζέρεμι Μπολτ.Το σκηνικό δράσης προήλθε από τις δασικές πυρκαγιές που μαίνονταν στα προάστια του Λος Aντζελες όσο ο Aντερσον δούλευε το σενάριο. "
Η Aλις έγινε θνητή
Σε αυτό το πρωτόγνωρο σκηνικό, η Aλις πρέπει να παλέψει με μια νέα πρόκληση: την ίδια της τη θνητότητα. Όπως λέει ο Aντερσον, "στις τρεις πρώτες ταινίες, η Aλις εμφάνισε υπερφυσικές δυνάμεις ως αποτέλεσμα μιας μετάλλαξης που προήλθε από τον ιό Τ. Όταν αντιμετώπισε κάποια ζόμπι, μπορούσε απλά να τα κάνει να εκραγούν. Αν την δάγκωναν, θα ξαναγεννιόταν. Νομίζω ότι φτάσαμε στο σημείο όπου δεν αισθανόμασταν πλέον φόβο γι' αυτήν. Αν επρόκειτο να κάνουμε μια ακόμη ταινία, η Aλις έπρεπε να χάσει τις δυνάμεις της. Την μεταφέραμε λοιπόν πίσω στο σημείο όπου βρισκόταν στην πρώτη ταινία: μια επιδέξια πολεμίστρια, όμως μια κοινή θνητή."
Ο χαρακτήρας της Aλις έχει εξελιχθεί από την πρώτη ταινία, σύμφωνα με τη Μίλα Γιόβοβιτς. "Η Aλις ξεκίνησε ως ένας αθώος χαρακτήρας που δεν θυμάται τίποτα απ' όσα της συμβαίνουν. Τελικά συνειδητοποιεί ότι αυτή προκάλεσε το ατύχημα που οδήγησε στο ξέσπασμα του ιού Τ. Έχει μια μεγάλη αίσθηση ενοχής και αυταπάρνησης στη δεύτερη ταινία. Επειδή η Umbrella προσπαθεί συνεχώς να την παγιδεύσει, η Aλις δεν μπορεί να είναι με κανέναν που την ενδιαφέρει, μιας και είναι πιθανό να πιαστούν αιχμάλωτοι. Έχει γίνει ένα πολύ μοναχικό άτομο. Στη νέα ταινία, ανακτά τον αυτοσεβασμό της. Για πρώτη φορά μετά από καιρό, νιώθει ότι ανήκει και πάλι σε αυτόν τον κόσμο. Είναι μια ωραία πρόοδος αυτή για μένα."
Η Aλις και η Κλέρ
Η Aλις επανενώνεται με μια συντρόφισσά της που επέζησε από την προηγούμενη ταινία, την Κλερ, την οποία υποδύεται η Aλι Λάρτερ. Όπως τονίζει η Λάρτερ, "η Aλις και η Κλερ είναι κι οι δύο μαχήτριες, όμως η Aλις είναι περισσότερο μυθική φιγούρα. Η Κλερ είναι το ανθρώπινο συστατικό. Έχει ένα άφθαρτο πνεύμα. Και οι δύο θα κάνουν ό,τι μπορούν για να επιζήσουν, όμως ταυτόχρονα έχουν και την ανάγκη να φροντίσουν τους άλλους."
ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ -HOMELAND
Ελληνική ταινία που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 67ο Φεστιβάλ Βενετίας τον περασμένο Σεπτέμβριο, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία Σύλλα Τζουμέρκα. Η φετινή Biennale επέλεξε τη ταινία του για την Εβδομάδα Κριτικής και διαγωνίζεται για το μεγάλο βραβείο πρώτης ταινίας Lion of the Future ? «Luigi de Laurentiis» Venice Award for a Debut Film, καθώς και για το βραβείο κοινού της Εβδομάδας Κριτικής (Region of Veneto for the Quality Cinema Audience Award). Παίζουν οι Αμαλία Μουτούση, Θάνος Σαμαράς, Ιωάννα Τσιριγκούλη, Ερρίκος Λίτσης, Γιούλα Μπούνταλη, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Χρήστος Πασσαλής, Γιώργος Βαλαής, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Μαρία Καλλιμάνη.
Υπόθεση
Η Χώρα Προέλευσης είναι η ιστορία μιας χώρας και μιας οικογένειας σε ελεύθερη πτώση. Τρεις γενιές μιας οικογένειας (η γενιά του ’50, η γενιά της μεταπολίτευσης και η νεώτερη γενιά), οδηγούνται σε μια σύγκρουση μέχρις εσχάτων εξαιτίας μιας ενδοοικογενειακής υιοθεσίας.
Οι δημιουργικοί συντελεστές της ταινίας ανήκουν στη νεώτερη γενιά καλλιτεχνών: τη διεύθυνση φωτογραφίας υπογράφει ο Παντελής Μαντζανάς, τα σκηνικά και τα κοστούμια η Μαγιού Τρικεριώτη (διόρθωση), το μοντάζ ο Πάνος Βουτσαράς (Ροζ, Ιστορία 52) και τη μουσική οι Drog_A_Tek, στο πρώτο τους κινηματογραφικό soundtrack. Το πρωτότυπο σενάριο είναι του Σύλλα Τζουμέρκα και της Γιούλας Μπούνταλη. Την παραγωγή υπογράφουν η Μαρία Δρανδάκη (Ιστορία 52) και ο Θάνος Αναστόπουλος (διόρθωση).
Ο σκηνοθέτης
Ο Σύλλας Τζουμέρκας σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου, θέατρο και υποκριτική στην Αθήνα, την Ουτρέχτη και τη Νέα Υόρκη. Σκηνοθέτησε τις βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες Τα Μάτια που Τρώνε (Επίσημη συμμετοχή ? Cin?fondation ? Φεστιβάλ Καννών 2001, Βραβείο της Επιτροπής ? Φεστιβάλ Karlovy Vary 2001) και Βροχή (Α΄ Κρατικό Βραβείο ταινίας μικρού μήκους 2002). Η Χώρα Προέλευσης είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.
Τι είπαν για την ταινία οι δημιουργοί
«Μικρογραφία του τόπου, στη Χώρα Προέλευσης, είναι μια οικογένεια στην οποία αποφασίζεται μια ενδοοικογενειακή υιοθεσία. Οι τρεις γενιές που έδρασαν στη μεταπολίτευση (η γενιά του ’50, η γενιά της μεταπολίτευσης και η νεώτερη γενιά), συγκρούονται μέχρις εσχάτων, φωτίζοντας τα ψέματα, τις αυταπάτες, την τρομοκρατία, τις καλύτερες προθέσεις που μας έφεραν εδώ. Ένα δράμα χαρακτήρων σαν αυτό που έχουμε ζήσει όλοι μέσα στις οικογένειές μας, σε ευθεία αλληλεπίδραση με τα πολιτικά γεγονότα που όρισαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.» (Σύλλας Τζουμέρκας)
«Δυο παράλληλες βιογραφίες για τον καθένα: η μία αυτή που ζεις γιατί ανήκεις σε μια πατρίδα, η άλλη γιατί μεγάλωσες σε μια οικογένεια. Και οι δύο τους έχουν αρχίσει να γράφονται πριν γεννηθείς. Κάποιες σελίδες τους μοιράζονται από δασκάλους μέσα στις τάξεις που μεγαλώνουμε, κάποιες άλλες δεν τις διαβάζουμε αλλά τις νιώθουμε το μεσημέρι που γυρίζουμε, κρυμμένες στις γωνιές των σπιτιών μας. Στο σενάριο της Χώρας Προέλευσης, οι σελίδες των δύο βιογραφιών (αυτή των μελών μιας οικογένειας στην οποία αποφασίζεται μια ενδοοικογενειακή υιοθεσία και αυτή της χώρας στις δεκαετίες της μεταπολίτευσης) πιάνονται μαζί και διαβάζονται ταυτόχρονα. Στα σχολεία της χώρας διδάσκεται ακόμα ένα παλιό ποίημα, ο Ύμνος στην Ελευθερία.»
Γιούλα Μπούνταλη (συν- σεναριογράφος, ηθοποιός)
Έγραψαν για την ταινία
«Το αξιοπρόσεκτο μοντάζ της ταινίας επιτυγχάνει στη δημιουργία ενός έργου γεμάτου δύναμη, χωρίς αφηγηματικές διακοπές, ενώ τα δυνατά πλάνα ισορροπούν τέλεια με το αρχειακό υλικό. Η εθνική κουλτούρα είναι έντονα παρούσα στην ταινία: ο Ύμνος εις την Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού, ποιητή του 19ου αιώνα, το μάθημα του καθηγητή Νικήτα στο πανεπιστήμιο για τη Σφαγή των Νηπίων, το La Forza Del Destino τραγουδισμένο από τη Μαρία Κάλλας, η Ορέστεια του Αισχύλου για την πτώση του οίκου των Ατρειδών ,οι αμαρτίες των πατεράδων αποκαλύπτονται πέφτοντας πάνω στους ώμους γιων πολύ αδύναμων για να τις σηκώσουν. Και η μοίρα γίνεται άλλοθι μόνο για όσους θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Δεν υπάρχει διέξοδος ούτε για τους θύτες ούτε για τα θύματα σε αυτή την ταινία, που δεν επιτρέπει καμία διακοπή στο συνεχές της κρεσέντο που γίνεται όλο και πιο τραγικό όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από την πραγματικότητα».
Goffredo De Pascale στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Βενετίας
«Η ταινία Χώρα Προέλευσης, υφαίνει έναν οπτικό ιστό σ’ αυτή την 1η του μεγάλου μήκους μέσα σε ένα πολυφωνικό πλαίσιο που βασίζεται στην ιστορία μιας οικογένειας τα τελευταία 30 χρόνια, από την πτώση της Δικτατορίας μέχρι σήμερα όπου το ψέμα και η οικογενειακή βία αποτελούν μια καλπάζουσα μεταφορά της παράλληλης κατάρρευσης της χώρας. Δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής από τη Χώρα Προέλευσης. Ένας κινηματογράφος πυκνός και πλήρης που ξέρει ν’ αναμιγνύει ντοκιμαντέρ και μυθοπλασία, με έντονο πάθος, ίσως κάποιες φορές παρορμητικός, μα απόλυτα ειλικρινής στις προθέσεις και τα αισθήματα. Μια οπτική προ(σ)κλήση που καλεί τον ανίδεο θεατή να γνωρίσει την κατάρρευση μιας ευρωπαϊκής χώρας τόσο κοντά σ’ εμάς».
Davide Turrini - Cinematografo.it
«Το αριστοτεχνικό χέρι του σκηνοθέτη πετυχαίνει μέσα από αυτές τις διαδοχικές αποκαλύψεις να δημιουργήσει ένα κοινωνικό πλαίσιο - έμβλημα μιας ολόκληρης κοινωνίας που εξαπατάται και για ένα διάστημα ζει σε ειρήνη, οικογενειακή και εθνική αρμονία, αλλά σύντομα πρόκειται να ξυπνήσει απότομα. Θριαμβεύουν -με συναρπαστικό τρόπο ? τα φλας μπακ της ιστορικής πτώσης ενός λαού, που καταρρέει, προσπαθεί να ορθώσει το ανυπότακτο αίσθημα της Ελευθερίας και παίρνει την μορφή ενός προσώπου που κλαίει και φωνάζει στα παιδιά του συνεχώς, ζητώντας βοήθεια».
«Από τις «μικρές ταινίες» του φεστιβάλ, στις πιο αγαπημένες μου είναι η Χώρα Προέλευσης του Σύλλα Τζουμέρκα"
ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ-HEARTLESS
Ψυχολογικό θρίλερ , αγγλικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Φίλιπ Ρίντλεϊ με τους Τζιμ Στέρτζες, Κλεμάνς Ποεζί, Νόελ Κλαρκ, Τζόζεφ Μολ, Νικίτα Μίσρι, Εντι Μάρσαν, Τίμοθι Σπολ
Υπόθεση
Με σκηνικό το σύγχρονο Ανατολικό Λονδίνο,ο Τζέιμι ζει αποτραβηγμένος από τον κόσμο, κρύβοντας επιμελώς από τα περίεργα μάτια το πορφυρό σημάδι, στο σχήμα της καρδιάς, που σκεπάζει το μισό του πρόσωπο. Όταν, όμως, η βίαιη πραγματικότητα απειλήσει τους ανθρώπους που αγαπά, ο Τζέιμι θα μεταμορφωθεί σ έναν αδίστακτο εκδικητή.
Ο σκηνοθέτης
Συγκεκριμένα η αφορμή για το «Σκοτεινή Καρδιά» ήταν μια σειρά φωτογραφιών που τραβούσα στο Ανατολικό Λονδίνο όπου ζούσα απ’ όταν ήμουν έφηβος. Τα τελευταία χρόνια πειραματιζόμουν όλο και πιο πολύ με αυτές τις εικόνες. Πείραζα τα χρώματα και τα κοντράστ στο Photoshop. Με άλλα λόγια, δημιουργούσα μια εντελώς ξεχωριστή εικόνα του Ανατολικού Λονδίνου: μισή φωτογραφία, μισή πίνακας ζωγραφικής. Κι όσο περισσότερες εικόνες έφτιαχνα, τόσο περισσότερο ήθελα να τις χρησιμοποιήσω ως φόντο για κάτι. Κι έτσι σχηματίστηκε ο κόσμος μέσα στον οποίο τοποθέτησα τη «Σκοτεινή Καρδιά».
Ο χαρακτήρας του Τζέιμι είναι εμπνευσμένος από το πόσο απομονωμένος κι αποξενωμένος αισθανόμουν εγώ κάποια εποχή. Πέρασα μια περίοδο μεγάλης κατάθλιψης. Εβγαινα από το διαμέρισμά μου κι ο κόσμος μου φαινόταν δυσνόητος. Ενοιωθα αποκομμένος απ΄ όλα. Το ξεπέρασα, αλλά τα σημάδια μιας τέτοιας φάσης μένουν πάνω σου για πάντα. Αυτά τα σημάδια νομίζω ότι εξελίχθηκαν στο χαρακτήρα του Τζέιμι. Επίσης, η βία των συμμοριών ολόγυρά μου. Ένα βράδυ έγινε ένας τσακωμός συμμοριών ακριβώς έξω από το σπίτι μου. Εξήντα παιδιά, ή και περισσότερα. Ολων των ηλικιών. Οπλισμένα με μαχαίρια και αλυσίδες κι ένα Θεός ξέρει τι άλλο. Λίγες εβδομάδες αργότερα έριξαν μολότοφ σ’ ένα από τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας μου. Κι άκουγα τον κόσμο που έλεγε, ‘όλη αυτή η βία, δε βγάζει νόημα’. Ετσι άρχισα ν’ αναρωτιέμαι, κι αν βγάζει νόημα; Αν υπήρχε κάποιος αστικός μύθος που εξηγούσε όλες τις κλοπές και τα ναρκωτικά και τις δολοφονίες; Κι αυτός ο μύθος βασίζονταν, φυσικά, στους δαίμονες;
Οπότε, είχα τις φωτογραφίες μου από το Ανατολικό Λονδίνο. Μέσα σ΄ αυτό το τοπίο έβαλα τον Τζέιμι με μια πλευρά από τον δικό μου χαρακτήρα. Κι έπειτα προσέθεσα τον αστικό μύθο του Papa B.
