Ειδήσεις γενικού ενδιαφέροντος

΄Ελληνες
και Παγκόσμιος
Ελληνισμός

Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο

- News

- Nachrichten

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Εβδομαδιαία κριτική κινηματογράφου

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΑΠΟ 28/11/2013 - 5/12/2013 Απο τον Αλέξη Μακρή

Αθήνα - Νοεμ/13.

Η Ρώμη, πρωταγωνίστρια σε μια ταινία του Πάολο Σορεντίνο, επισκιάζει την πριγκίπισσα Νταιάνα, ενώ δύο άτυχοι Βέλγοι έχουν απέναντί τους έναν ιντερνετικό αγωνιστή. Την πεντάδα συμπληρώνει μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με αποδέκτες τους πολύ νέους.

Η τέλεια ομορφιά *** ½

(La grande bellezza)

Δραματική κομεντί – Διάρκεια 142΄

Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο

Παίζουν: Τόνι Σερβίλο, Κάρλο Βερντόνε, Σαμπρίνα Φερίλι, Πάμελα Βιρολέζι

Η πόλη ως αγαπημένη γυναίκα και μούσα. Ο Βιμ Βέντερς στα «Φτερά του έρωτα» είδε το Βερολίνο σαν μια χλομή, παιχνιδιάρα νύφη του Βορρά. Τη Ρώμη ο Πάολο Σορεντίνο («Il Divo», «Εκεί που χτυπά η καρδιά μου») τη θέλει αισθησιακή και καμπυλόγραμμη, εταίρα πανέμορφη και πάντα ποθητή πίσω από το φτιασίδωμα αιώνων. Άξιο τέκνο του Φεντερίκο Φελίνι, ο 43χρονος Ναπολιτάνος αναδεικνύει την Αιώνια Πόλη σε μια άκρως σαγηνευτική περιβάλλουσα οντότητα, καταλυτική για τις ζωές των κατοίκων της. Τον Τζεμπ Γκαμπερντέλα, 65χρονο εργένη, δανδή, γλεντζέ και γυναικά, η Ρώμη τον πλανεύει σε καθημερινή βάση επί δεκαετίες. Συγγραφέας ενός πολλά υποσχόμενου μυθιστορήματος πριν από σαράντα χρόνια, ο Τζεμπ εξαργύρωσε τη φήμη και τη γοητεία του για να γίνει η ψυχή ολονύκτιων πάρτι, όπου παρουσιάζει μονίμως το περίφημο σόου του, δηλαδή προσβάλλει με τα καυστικά του σχόλια μεγαλοαστούς, καλλιτέχνες, πόρνες, απατεώνες, μάγους των δημοσίων σχέσεων και άλλα κοσμικά ζώα της ρωμαϊκής νύχτας. Η γλυκιά ζωή τον έχει κουράσει και τώρα πλήττει σχεδόν με όλους, κυρίως όμως με τον εαυτό του, ενώ ατενίζει τον κόσμο μέσα από ένα ποτήρι ουίσκι. Ο Τζεμπ δεν είναι μία απλή αναφορά στον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι του “Dolce Vita”, αλλά η μετενσάρκωση ενός ηλικιωμένου Μαρτσέλο σε άλλη ταινία. Με την «Τέλεια ομορφιά», ο Σορεντίνο δεν συναντά μόνο τον Φελίνι, αλλά και το παλιό, καλό ιταλικό σινεμά, το οποίο επιχειρεί να «αναπαλαιώσει», φρεσκάροντας την πρόσοψη με εξαίσιους κινηματογραφικούς πίνακες και επεμβαίνοντας στο εσωτερικό με την αισθητική και το lifestyle της μπερλουσκονικής περιόδου. Οι πολλοί χαρακτήρες του, εκκεντρικοί, επιπόλαιοι και συχνά εκνευριστικοί ταλαντεύονται στα όρια της καρικατούρας, όμως διατηρούν το ψυχικό τους βάθος και μας εκπλήσσουν με τις συγκινητικές τους μεταστροφές, όπως συνέβαινε στις ταινίες του Μάριο Μονιτσέλι και του Έτορε Σκόλα. Από αυτούς πηγάζει κυρίως η εσωτερική ζωντάνια μιας ταινίας με σχεδόν ανύπαρκτη δράση –αφού πρόκειται ουσιαστικά για την καταγραφή της αδράνειας- και μεγάλη διάρκεια (142΄) που θα ήταν κουραστική, αν δεν νοιαζόμασταν για τους χαρακτήρες και αν πίσω από την κάμερα στεκόταν ένας κατώτερος σκηνοθέτης. Ενώ ο Τζεμπ –που τον ερμηνεύει ως ένα κυνικό με κρυμμένη τρυφερότητα ο Τόνι Σερβίλο – σέρνει τον χορό των αργόσχολων, ο Σορεντίνο χτίζει μια εκθαμβωτικής ομορφιάς εικαστική σύνθεση, τη δική του Ρώμη, με πρώτη ύλη τα αρχαία μνημεία, τα αναγεννησιακά παλάτια, τα μοναστήρια, τις αριστοκρατικές επαύλεις, τα ντιζαϊνάτα διαμερίσματα και την ρωμαϊκή εξοχή. Η Ρώμη του είναι μια ονειρική, σχεδόν εξωπραγματική πρωτεύουσα, ένας άλλος πλανήτης, έτη φωτός μακριά από τις υπόλοιπες πόλεις του κόσμου.

Ραγισμένα όνειρα ** ½

(Broken circle breakdown)

Δραματική – Διάρκεια 111΄

Σκηνοθεσία: Φέλιξ Βαν Γκρένινγκεν

Παίζουν: Βεέρλε Μπαέτενς, Γιόχαν Χέντελμπεργκ

Οικογενειακό δράμα και μιούζικαλ συνυπάρχουν στην επίσημη συμμετοχή του Βελγίου για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ασυνήθιστο και ενδιαφέρον μείγμα. Από τη μία κλαίει το μπάντζο, από την άλλη πάσχουν οι ήρωες, η Ελίζ, tattoo artist, συναισθηματική, πραγματίστρια και θρήσκα και ο Ντιντιέ, μέλος συγκροτήματος κάντρι, ορμητικός, ονειροπόλος και άθεος. Δύο διαμετρικά αντίθετοι μεταξύ τους νέοι άνθρωποι σμίγουν αρμονικά, επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρουν να συμβιώσουν κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Σε αυτό το σκληρό crash test τους υποβάλλει η ταινία. Με αποσπασματική αφήγηση και διαρκείς χρονικές παλινδρομήσεις, μαθαίνουμε πώς ο ορίζοντας μαύρισε για αυτό το αντικομφορμιστικό ζευγάρι. Παρ’ όλο που ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς: κεραυνοβόλος έρωτας και εκπληκτικό σεξ με αποτέλεσμα ένα γλυκύτατο κοριτσάκι. Η ανέμελη ζωή τους σε μια αγροικία έξω από τη Γάνδη ταράζεται βίαια, όταν η μικρή αρρωσταίνει σοβαρά. Η κατάστασή της κρίνεται μη αναστρέψιμη, οπότε την ελπίδα των γονιών διαδέχονται η οδύνη και η αγωνία. Οι αναδρομές στις ευτυχισμένες στιγμές του παρελθόντος καθιστούν το παρόν ακόμα πιο τραγικό, όμως η ασυνέχεια της αφήγησης και τα μουσικά ιντερμέτζα με το συγκρότημα κάντρι εν δράσει απομακρύνουν την ταινία από τον ευθύγραμμο και ολισθηρό δρόμο του μελό. Η πρώτη πράξη του δράματος τελειώνει και τότε έρχεται η ώρα της αλήθειας για την Ελίζ και τον Ντιντιέ που αντιμετωπίζουν εντελώς διαφορετικά το κοινό τους τραύμα. Η μονομαχία τους διεξάγεται με αλληλοεκτοξευόμενες κατηγορίες, επάνω από ένα χάσμα που μεγαλώνει συνέχεια ώσπου καταπίνει τον έρωτά τους. Κατακόρυφο ανέβασμα των τόνων και δυνατές ερμηνείες, κυρίως της νεαρής πρωταγωνίστριας που σηκώνει την ταινία στους ώμους της στο τελευταίο ανατριχιαστικό ημίωρο. Το κορίτσι που αφηγείται τους έρωτές του με τατουάζ πάνω στο κορμί του, πονεμένη μάνα πλέον, θα γράψει την τελευταία λέξη σε μια σπαρακτική –και ενίοτε ψυχοπλακωτική- ιστορία.

Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο **

(The fifth estate)

Βιογραφική – Διάρκεια 128΄

Σκηνοθεσία: Μπιλ Κόντον

Παίζουν: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Ντάνιελ Μπρουλ, Πίτερ Καπάλντι, Ντέιβιντ Θιούλις

Ο Αυστραλός Τζούλιαν Ασάντζ δεν είναι ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο, όπως τον χαρακτηρίζει ο ελληνικός τίτλος, αλλά ο άνθρωπος που ενημέρωσε τον κόσμο. Ο εγκέφαλος πίσω από την ιστοσελίδα WikiLeaks, υπεύθυνος για τη αποκάλυψη βαρύτατων αμαρτιών της εξουσίας, εκείνος που με τη δράση του ανήγαγε σε πέμπτη εξουσία τη διαδικτυακή δημοσιογραφία, έναντι της τέταρτης, δηλαδή της έντυπης δημοσιογραφίας που βάσισε αποκαλυπτικές έρευνες σε πληροφορίες του Ασάντζ. Ο δαιμόνιος Αυστραλός ακτιβιστής έστησε τον μύθο του με υπόγειες επιθέσεις κατά του παγκόσμιου status quo. Από τη διαρροή στοιχείων για το όργιο κυβερνητικής διαφθοράς στη Κένυα και το ξέπλυμα χρήματος από μεγάλη ελβετική τράπεζα φτάνει να απειλήσει τις διεθνείς ισορροπίες, όταν βγάζει στη φόρα βρόμικα ντοκουμέντα για τη δράση των ΗΠΑ σε Αφγανιστάν και Ιράκ. Ώσπου κηρύσσεται επικίνδυνος τρομοκράτης στο δεύτερο μέρος της ταινίας, που απογειώνεται μέσα στο σασπένς και τη καταδίωξη, ύστερα από ένα περιγραφικό σαρανταπεντάλεπτο. Το μεγάλο συν είναι ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, ως ασυγκράτητος και αδίστακτος επαναστάτης με αιτία και πολύ σπουδαία, μάλιστα.

Diana * ½

Βιογραφική – Διάρκεια 113΄

Σκηνοθεσία: ΄Ολιβερ Χιρσμπίγκελ

Παίζουν: Ναόμι Γουότς, Ναβίν Άντριους, Ντάγκλας Χοτς

Για τη λαίδη Ντι τι άλλο να πει κανείς πέρα από αυτά που έγραψαν και μετέδωσαν κατά κόρον τα ΜΜΕ; Η ζωή της και ο θάνατός της δεν αποτελούν απόρρητο του Φόρειν Όφις, όμως οι δημιουργοί αυτής της βιογραφικής ταινίας θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει ένα πιο ενδιαφέρον σημείο του σύντομου βίου της, όπως η δοκιμασία της με τον άπιστο Κάρολο, ο οποίος εδώ δεν εμφανίζεται ούτε σε μια σκηνούλα. Προτιμούν να αφηγηθούν το ειδύλλιό της με τον Πακιστανό καρδιοχειρουργό Χασνάτ Καν, καλύπτοντας τα δυο τελευταία χρόνια της, πριν από το μοιραίο ατύχημα στο Παρίσι. Δύο εραστές, μόνοι και άνετοι, χωρίς καμία απειλή, διχασμένοι μόνο από τις προσωπικές τους πεποιθήσεις προκαλούν τόση ανία όσο και η καθημερινότητα των γαλαζοαίματων. Τουλάχιστον, ας είχαμε ένα Άρλεκιν που θα έβγαζε δάκρυ. Όμως ούτε αυτό υπάρχει.

Hunger Games: Φωτιά * ½

(The hunger games: Catching fire)

Περιπέτεια – Διάρκεια 146΄

Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς

Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Λίαμ Χέμσγουορθ, Γούντι Χάρελσον

Χαρακτηριστικό παράδειγμα franchise movies, δηλαδή ταινιών που βασίζονται σε πολύτομα μπεστ σέλερ, όπως π.χ. η σειρά του Χάρι Πότερ. Αυτή η μεταφορά του δεύτερου μέρους της τριλογίας της Σούζαν Κόλινς ξεκινά χωρίς την παραμικρή σύνδεση με το προηγούμενο, οπότε σπάζουμε το κεφάλι μας για να μαντέψουμε τι προηγήθηκε. Με λίγα λόγια: στη δυστοπική Πάνεμ (εκ του λατινικού panem et circenes = άρτος και θεάματα), η Κάτνις και ο Πίτα νικητές των 74ων αγώνων αλληλοεξόντωσης, χρησιμοποιούνται ως ήρωες-πρότυπα από τον στυγνό δικτάτορα. Η ταινία, τύπου επιστημονικής φαντασίας, σέρνεται, φλυαρώντας, μέσα σε φουτουριστικά σκηνικά, ώσπου να αρχίσει η νέα σφαγή. Το τέλος μένει ανοιχτό για το τρίτο μέρος, που ελπίζουμε να έχει κάτι να μας δώσει.

AΡΧΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ