Ειδήσεις γενικού ενδιαφέροντος

΄Ελληνες
και Παγκόσμιος
Ελληνισμός

Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο

- News

- Nachrichten

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Πάμε Σινεμά?

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΑΠΟ 30/1/2014 - 5/2/2014

Απο τον Αλέξη Λ.Μακρή

Αθήνα - Ιαν/14.

Μια κινηματογραφική εβδομάδα χωρίς κάτι ξεχωριστό. Ατελές το πρώτο μέρος της νέας ταινίας του Λαρς φον Τρίερ. Προσιτός σε λίγους ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Προβληματική η μεταφορά ενός γαλλικού θεατρικού έργου. Αδύναμος ένας βραβευμένος Κορεάτης σκηνοθέτης. Και ένας απογοητευτικός Ηρακλής made in Hollywood.

Nymphomaniac Μέρος Α’

Δραματική – Διάρκεια 110’ ***

Σκηνοθεσία: Λαρς φον Τρίερ

Παίζουν: Σαρλότ Γκένσμπουργκ, Στέλαν Σάρσγκαρντ, Στέισι Μάρτιν, Κρίστιαν Σλέιτερ, Ούμα Θέρμαν, Σάια Λε Μπεφ

Η Τζο, μία 50χρονη νυμφομανής, αφηγείται το ιστορικό της αθεράπευτης εξάρτησής της σε έναν καλό άνθρωπο που την περιμάζεψε από το βρώμικο σοκάκι όπου κειτόταν δαρμένη. Η Σαρλότ Γκένσμπουργκ σε εκ βαθέων εξομολόγηση. Σε άκρως τολμηρή ερμηνεία, η πρωτοεμφανιζόμενη Στέισι Μάρτιν ως νεαρή Τζο, τα δίνει όλα –ψυχή, μυαλό και κορμί- στον απαιτητικό της σκηνοθέτη. Ο οποίος την εκθέτει σκληρά στα μάτια μας, απροκάλυπτα και χωρίς πάθος, με κλινική απόσταση ερευνητή σεξολόγου. Έπειτα από την σπαρακτική «Μελαγχολία» του, ο πάντα απρόβλεπτος Λαρς φον Τρίερ μας βομβαρδίζει με ωμές ερωτικές εικόνες και ρηψικέλευθες κυνικές απόψεις, διατηρώντας τον τίτλο του Νο 1 προβοκάτορα της σύγχρονης οθόνης. Αν και ηλίου φαεινότερον ότι ο δαιμόνιος Δανός επιχειρεί ξανά να προκαλέσει θόρυβο γύρω από το όνομά του, δεν είμαστε σε θέση να μαντέψουμε τι θα σοκάρει περισσότερο τον θεατή. Η καταγραφή των πραγματικών συνευρέσεων της πρωταγωνίστριας με διάφορους άνδρες, σε μεγάλη ποικιλία στάσεων και παραλλαγών; Ή η άρνηση της ηρωίδας να νιώσει το παραμικρό για τους αμέτρητους ερωτικούς συντρόφους της, η πλήρης ψυχική της απάθεια, η συστηματική χρήση του ανδρικού μορίου ως μέσου για τον ατέρμονα σεξουαλικό της μαραθώνιο; Υποψιαζόμαστε ότι ο σκηνοθέτης –που όπως δηλώνει πάσχει από χρόνια κατάθλιψη- ταυτίζεται με τη συναισθηματικά ανάπηρη νυμφομανή του και θέτει υπό αμφισβήτηση τον έρωτα, όπως τον γνωρίζουμε και τον βιώνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι, στο πρώτο τουλάχιστον μέρος της ταινίας. Ολοκληρωμένη γνώμη θα σχηματίσουμε μετά τις 20 Φεβρουαρίου, όταν θα κάνει πρεμιέρα η συνέχεια αυτού του έπους της ανικανοποίητης λίμπιντο. Προς το παρόν, έχουμε ένα παζλ με αρκετά κενά και ασαφή τελική εικόνα, ένα ημιτελές έργο σε πέντε κεφάλαια. Παρά τις «τρύπες», μας καθηλώνουν η σκηνοθετική δεξιοτεχνία του φον Τρίερ και η ικανότητά του να παρεκκλίνει έξυπνα από την κυρίως αφήγηση με ευρηματικές φιλοσοφικές σφήνες και γριφώδεις συσχετισμούς. Όπως, τι σχέση έχει με το ψάρεμα η άγρα ερωτικών παρτενέρ. Ή πώς μπορεί κάποιος που δηλώνει άθεος να μεταμελείται για σοβαρή αμαρτία. Ή ποια η συγγένεια των ανδρικών σεξουαλικών προσεγγίσεων με την τονικότητα της μουσικής του Μπαχ. Και το μεγαλύτερο μυστήριο: γιατί η Τζο απορρίπτει τον μόνο άνδρα που τη συγκινεί; Απάντηση στο τελευταίο δεν δίνεται, αν και το κλειδί βρίσκεται ίσως στην λατρεία της ηρωίδας για τον πατέρα της, τον πρώτο και ουσιαστικά τελευταίο άνδρα της ζωής της. Η σχέση τους αναπτύσσεται σε συγκινησιακά φορτισμένες σκηνές που θερμαίνουν κάπως αυτό το ψυχρό εγκεφαλικό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι με αποδέκτες τους φαν του παραχαϊδεμένου πρώην τρομερού παιδιού κριτικών και σινεφίλ. Οι υπόλοιποι είναι πολύ πιθανό να αναρωτηθούν τι εννοεί ο ποιητής. Ομολογούμε ότι σε αυτό αδυνατούμε να απαντήσουμε. Δουλειά του κινηματογραφικού κριτικού είναι να προσφέρει στον αναγνώστη κάποιες ερμηνείες για την ταινία. Όχι να ψυχαναλύσει τον σκηνοθέτη. Αυτή είναι δουλειά του ψυχοθεραπευτή.

Λιμουζίνα ** ½

Κομεντί – Διάρκεια 92’

Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος

Παίζουν: Νίκος Κουρής, Δούκισσα Νομικού, Δημήτρης Καταλειφός, Παύλος Χαϊκάλης, Τάκης Σπυριδάκης, Λευτέρης Βογιατζής

«Δώστε μου μια σελίδα τηλεφωνικού καταλόγου και θα κάνω μια ταινία». Φέρεται να το έχει πει, πριν από πολλά χρόνια, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, που στη συνέχεια το ανέτρεψε, βασίζοντας τις καλύτερες ταινίες του σε «ψαγμένα» σενάρια. Για τη «Λιμουζίνα», ο διακεκριμένος Έλληνας σκηνοθέτης, χρησιμοποίησε την αυτόματη γραφή των σουρεαλιστών, δουλεύοντας παρορμητικά, απελευθερωμένος από τους αφηγηματικούς κανόνες. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο παιχνιδιάρικο και φευγάτο, βασισμένο σε συνειρμούς, λογοτεχνικές αναφορές και προσωπικά βιώματα. Συναντάμε για πρώτη φορά τον Μάρκο, επίδοξο συγγραφέα, σε ένα καφέ του Παρισιού, στη δεκαετία του ’60. Μάης του ’68 έξω από τα κλειστά τζάμια και αναφορές στη νουβέλ βαγκ και τους Γάλλους τραγουδοποιούς της εποχής. Ο μόνιμος θαμώνας Σάμουελ Μπέκετ –ή κάποιος που τον παριστάνει- συμβουλεύει τον Μάρκο να γράψει το πρώτο του βιβλίο. Ύστερα από κάποιες δεκαετίες, ο ήρωας, αναλλοίωτος, επιστρέφει στην Ελλάδα μαζί με τον Γερμανό φίλο του τον Μαξ και την Κολέτ, μια πανέμορφη Γαλλίδα, που μιλάει άπταιστα ελληνικά. Σκοπός, υποτίθεται του ταξιδιού, είναι να ροντάρουν το νέο αυτοκίνητο της Λιμουζίνας, όπως αποκαλούν την Κολέτ λόγω της καταγωγής της από τη Λιμόζη. Ο Μαξ είναι ερωτευμένος μαζί της, αλλά εκείνη προτιμά τον Μάρκο, ο οποίος όμως τη σπρώχνει προς τον Μαξ. Οι αναχρονισμοί, οι παραδοξολογίες και τα μπερδέματα συνεχίζονται, όταν η τρελοπαρέα συναντά τον διάσημο συγγραφέα Νόρμαν Μέιλερ, κάπου στη Μάνη. Το μειδίαμα παγώνει στην τελευταία σκηνή, όπου ο Λευτέρης Βογιατζής υψώνει το ποτήρι του, στην ύστατη πρόποσή του. Αποχαιρετισμός του σκηνοθέτη στον αγαπημένο του φίλο και ηθοποιό. Ένα αναπάντεχα συγκινητικό φινάλε για μια εύθυμη και νοσταλγική ταινία που ο Παναγιωτόπουλος έκανε για τον εαυτό του και για όσους απολαμβάνουν αυτού του είδους τα ελεύθερα «πετάγματα».

Εγώ, ο εαυτός μου και η μαμά **

(Les garcons et Guillome, a table)

Κωμωδία- Διάρκεια 85’

Σκηνοθεσία: Γκιγιόμ Γκαγιέν

Παίζουν: Γκιγιόμ Γκαγιέν, Αντρέ Μαρκόν, Φρανσουάζ Φαμπιάν, Ντάιαν Κρούγκερ

«Εσπασε ταμεία» στη Γαλλία αυτή η υποτιθέμενη κωμωδία, που αν και υπόσχεται γέλιο, μας εκθέτει στο μελαγχολικό θέαμα ενός τύπου σε αναζήτηση σεξουαλικής ταυτότητας. Ο νεαρός Γκιγιόμ δεν διχάζεται απλώς μεταξύ γκέι και στρέιτ. Δεν είναι καν σίγουρος για το φύλο του. Κοιτάζοντας κατευθείαν την κάμερα σε αναζήτηση του βλέμματος του θεατή και μονολογώντας παραληρηματικά, παλεύει απεγνωσμένα να διαπιστώσει αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Κάτι σαν ψυχολογικού τύπου κολονοσκόπηση (Και κυριολεκτικά, αφού τον ξεπαρθενεύει παρά φύσιν μια βαυαρέζα νοσοκόμα). Για όλα φταίει η μαμά, η οποία μεγάλωσε τον Γκιγιόμ σαν κοπελίτσα, επειδή ήθελε κοριτσάκι. Θύμα μιας ολέθριας μητρικής προβολής, θα υποστεί παθητικά τη δοκιμασία της αυτογνωσίας ως τη στιγμή που θα προκύψει η έκλαμψη, ως εκ θαύματος. Μεσολαβούν ασύνδετα μεταξύ τους σκετσάκια που δεν αρκούν για να αναπτυχθεί η διαδικασία. Λείπουν η στοιχειώδης αλληλουχία καταστάσεων και η εξέλιξη των χαρακτήρων, επειδή ο δημιουργός της ταινίας διασκευάζει χωρίς κινηματογραφική γνώση ένα δικό του θεατρικό one man’s show. Άξιος θαυμασμού για την προσπάθειά του, ο πρώτος διδάξας Γκιγιόμ Γκαγιέν, στους ρόλους του πρωταγωνιστή, του σεναριογράφου και του σκηνοθέτη. Μέλος της Comedie Francaise, αναγνωρισμένος θεατράνθρωπος, όχι όμως γεννημένος για το σινεμά.

Στη χώρα των άλλων * ½

(In another country)

Κομεντί- Διάρκεια 89’

Σκηνοθεσία: Χονγκ Σανγκ-Σου

Παίζουν: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Γιου Τζανσάν, Γιουν Γιουμί

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ είναι το ένα και μοναδικό ατού ενός βραβευμένου Κορεάτη σκηνοθέτη, που υπογράφει μια μετριότατη ταινία. Η διάσημη ηθοποιός –αγέραστη στα εξήντα της- υποδύεται τρεις διαφορετικές γυναίκες σε τρεις παραλλαγές της ίδιας ιστορίας. Στην πρώτη, μια Γαλλίδα σκηνοθέτης επισκέπτεται ένα θλιβερό παραθαλάσσιο θέρετρο κάπου στη Νότια Κορέα προκειμένου να επιλέξει χώρους για την επόμενη ταινία της. Στη δεύτερη ιστορία, μία Γαλλίδα συναντά στο ίδιο μέρος τον Κορεάτη εραστή της. Στην τρίτη, μια Γαλλίδα, συνοδευόμενη από μια Κορεάτισσα φίλη της, προσπαθεί να ξεπεράσει την εγκατάλειψή της από τον σύζυγό της. Κοινοί και στις τρεις ιστορίες οι χώροι και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες. Κοινή και η έλλειψη πλοκής –τίποτα δεν συμβαίνει ουσιαστικά-, η έλλειψη έμπνευσης του σκηνοθέτη και επαγγελματισμού των ηθοποιών. Με εξαίρεση την Ιπέρ, που κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει μια άνευρη, άχρωμη, πληκτική ταινία με προορισμό τα διεθνή φεστιβάλ όπου μπορεί και να την εκτιμήσουν κάποιοι λάτρεις του δήθεν.

Ηρακλής: η αρχή του θρύλου *

(Hercules: The legend begins)

Περιπέτεια - Διάρκεια 99’

(και σε 3D)

Σκηνοθεσία: Ρένι Χάρλιν

Παίζουν: Κέλαν Λάτζ, Σκότ Άντκινς, Λίαμ Μάκιντραιρ

Κι εμείς περιμέναμε ότι θα δούμε τρισδιάστατους τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή, τη Λερναία Ύδρα, τις Στυμφαλίδες ΄Ορνιθες κλπ. Ο πιο διάσημος σούπερ ήρωας της μυθολογίας μας σκοτώνει απλώς ένα γελοίο λιονταράκι της Χαιρώνειας και μετά καταλήγει σκλάβος και μονομάχος στην Αίγυπτο και τη Σικελία. Ακολουθούν πληκτικές συμπλοκές αλά Σπάρτακος σε αρένες που παραπέμπουν στο Κολοσσαίον, προτού ο γιος του Δία μεταμορφωθεί σε λαϊκό ηγέτη και διεκδικήσει δυναμικά τον θρόνο της Τίρινθας και μια ωραία πριγκίπισσα από την Κρήτη. Ένα ανεκδιήγητο τουρλού εποχών, κακό αντίγραφο του «Μονομάχου», σκηνοθετημένο στο γόνατο και με έναν πρωταγωνιστή επιεικώς παιδοβούβαλο .

AΡΧΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ